Leichter Panzerspähwagen – Wikipedia, wolna encyklopedia

Leichter Panzerspähwagen
Ilustracja
Sd.Kfz.222 zdobyty przez Brytyjczyków w 1941
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

Auto Union w Zwickau

Typ pojazdu

lekki opancerzony wóz rozpoznawczy

Trakcja

kołowa 4X4

Załoga

3

Historia
Produkcja

1935–1944

Wycofanie

1944

Egzemplarze

2118

Dane techniczne
Silnik

Horch V8, o mocy 81 KM (potem 90 KM), benzynowy, chłodzony cieczą

Transmisja

mechaniczna

Pancerz

8 – 14,5 mm (ostatnie wersje do 30 mm)

Długość

4 800 mm

Szerokość

1 950 mm

Wysokość

1 800 mm (2 060 mm z anteną)

Masa

4,4 t (bojowa)

Moc jedn.

16,9 KM/t

Osiągi
Prędkość

80 km/h (drogi)

Zasięg pojazdu

280 km (drogi)
około 200 km (w terenie)

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

0,6 m

Dane operacyjne
Uzbrojenie
różne w zależności od wersji (zasadniczo 1 karabin maszynowy MG 34)
Użytkownicy
Niemcy
Rzuty
Rzuty

Leichter Panzerspähwagen (z niem. „Lekki opancerzony wóz rozpoznawczy”) – seria samochodów pancernych z napędem na cztery koła (oznaczonych jako Sd.Kfz.221, Sd.Kfz.222 i Sd.Kfz.223), produkowanych w Niemczech w latach 1935–1944.

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]

Leichter Panzerspähwagen zostały zaprojektowane przez zakłady Eisenwerk Weserhütte, podwozia były produkowane w Auto Union w Zwickau, a montowano na nich nadwozie i uzbrojenie w firmach F. Schichau i Maschinenfabrik Niedersachsen.

Wszystkie pojazdy tej serii używały standardowego zawieszenia sPkw I Horch, z pochylonymi płytami pancernymi i wieżyczką. Do 1941 napędzane były silnikiem benzynowym Horch V8 o pojemności 3,5 l i mocy 81 KM (do wersji Sd.Kfz.221 Aufsührung B). Po 1941 stosowano ten sam silnik ale o zwiększonej do 90 KM mocy, co dawało im maksymalną prędkość na drodze do 80 km/h i około 40 km/h w terenie. Ich zasięg wynosił około 280 km.

Przód i boki pojazdów były chronione blachą stalową o grubości 8 mm, cieńsze, 5 mm blachy, chroniły górę, tył i podwozie. Wieżyczka nie była opancerzona od góry, od tej strony załogę chroniła jedynie siatka zabezpieczająca przed granatami i lekkimi odłamkami.

Warianty

[edytuj | edytuj kod]

Sd.Kfz.221

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy model. Uzbrojony tylko w karabin maszynowy MG 34 z załogą dwuosobową. Opancerzenie miało grubość 8 mm.

Sd.Kfz.222

[edytuj | edytuj kod]

Model uzbrojony dodatkowo w działko 2 cm KwK 30 obsługiwane przez trzeciego członka załogi. Grubość pancerza zwiększona do 14,5 mm.

Sd.Kfz.223

[edytuj | edytuj kod]

Odmiana 221 z różnymi odmianami radiostacji i antenami zamontowanymi na zewnątrz pojazdu (na bazie tego pojazdu istniały „lekko opancerzone wozy radiowe” oznaczane jako: Sd.Kfz.220 i Sd.Kfz.261).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]