Lek galenowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lek galenowy – zwyczajowa nazwa leku aptecznego, sporządzonego z surowców roślinnych, zwierzęcych i/lub mineralnych według przepisu zamieszczonego w farmakopei lub receptariuszu (np. Receptarium polonicum Głowackiego). Dawniej terminem tym określano wszystkie leki sporządzane w aptece. Obecnie leki galenowe są stosowane głównie jako środki pomocnicze przy wyrobie leków recepturowych.

Nazwa pochodzi od rzymskiego lekarza Galena, który opracował i podał wiele receptur przygotowania takich leków.

• proszek (najczęściej wysuszony i rozdrobniony surowiec roślinny)
• tabletka
• opatrunek (plaster)
• czopek
• wyciąg suchy
• papieros leczniczy

• maść
• mazidło
• wyciąg gęsty

• roztwór wodny
• woda aromatyczna
• wyciąg płynny
• roztwór alkoholowy
  • nalewka
  • alkoholatura
  • wyciąg alkoholowy
  • spirytus leczniczy
  • wino lecznicze
• ocet leczniczy
• syrop
• sok (zagęszczony sok roślinny na bazie wody)
• napar (wyciąg uzyskany przez zalanie wrzątkiem)
• odwar (wyciąg świeżo przygotowany przez gotowanie)
• emulsja
• suspensja

• aerozol leczniczy

• Feliks Modrzejewski: Farmacja stosowana. Podręcznik dla studentów farmacji, wydanie V. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1977. Brak numerów stron w książce