Leon Feliks Goldstand – Wikipedia, wolna encyklopedia

Leon Feliks Goldstand (ur. 1871, zm. 7 października 1926) – polski dyplomata i bankier żydowskiego pochodzenia[1].

Urodził się jako syn bankiera Jana i Zofii z domu Horowitz (1852–1871), która zmarła przy porodzie. Był wnukiem Leona Goldstanda[1].

Sprawował funkcję konsula Rzeczypospolitej Polskiej w Londynie oraz radcy handlowego polskiej ambasady w Wielkiej Brytanii. Był właścicielem dóbr zaborowskich od 1897[1].

Był żonaty z Zofią Dorotą Karoliną Karnkowską herbu Junosza. Miał z nią jedną córkę Janinę Wincentynę, która wyszła za mąż za Józefa Górskiego herbu Bożawola, rotmistrza Wojska Polskiego, właściciela dóbr Ceranów[1].

Był dobroczyńcą, wspierał m.in. Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, którego był skarbnikiem w latach I wojny światowej[2].

Własnym sumptem wystawił monumentalną kamienicę Goldstanda, jedną z najwyższych w Warszawie, przy ówczesnym placu Zielonym[3]. W 1912 sfinansował również budowę Miejskiego Zakładu Położniczego im. św. Zofii. Szpital otrzymał imię świętej Zofii, patronki położnych; imię to nosiła też matka fundatora placówki, która zmarła przy porodzie[4][5][6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Reychman 1936 ↓, s. 83–84.
  2. Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Królestwie Polskim (autor korporatywny), Sprawozdanie Komitetu Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Królestwie Polskim za rok 1915, 1916, s. 3 [dostęp 2017-12-27].
  3. Topolska 2003 ↓, s. 228.
  4. Mórawski 1997 ↓, s. 195.
  5. Mączewski i Jaszczyński 2015 ↓, § 1–4.
  6. Skarbek 2012 ↓, § 1–5.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]