Leon Florek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Leon Florek
Bebek
Ilustracja
Fotografia nagrobna Leona Florka
sierżant sierżant
Data i miejsce urodzenia

30 października 1903
Chyrów

Data i miejsce śmierci

28 sierpnia 1981
Zagórz

Przebieg służby
Lata służby

1942–1946

Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Armia Krajowa
Narodowe Siły Zbrojne

Jednostki

oddział partyzancki OP-23,
Samodzielny Batalion Operacyjny NSZ „Zuch”

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka,
Akcja „Burza”,
działania zbrojne podziemia antykomunistycznego w Polsce

Leon Florek ps. „Bebek” (ur. 30 października 1903 w Chyrowie, zm. 28 sierpnia 1981 w Zagórzu) – podoficer Wojska Polskiego, żołnierz Armii Krajowej i partyzantki antykomunistycznej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku. W okresie okupacji zamieszkał w Zagórzu, gdzie zaangażował się w działalność konspiracyjną. Żołnierz Armii Krajowej w zgrupowaniu OP-23 placówce nr X Zagórz, gdzie został d-cą drużyny ds. zwiadowczych[1].

5 sierpnia 1944 został ranny podczas ostrzeliwania kolumny niemieckich samochodów pancernych z terenu Nowego Cmentarza w Zagórzu i tylko dzięki postawie swojego kolegi Michała Czajnika nie dostał się do niewoli[2][3].

Po wycofaniu się Niemców na polecenie AK przystąpił do organizowania struktur Milicji Obywatelskiej w Zagórzu. Zagrożony aresztowaniem przez UB w marcu 1946 roku wstąpił do Samodzielnego Batalionu Operacyjnego NSZ „Zuch” mjra Antoniego Żubryda. Po rozbiciu batalionu w październiku tegoż roku ukrywał się pod przybranym nazwiskiem Mirkut. Aresztowany przez UB został skazany na pięć lat więzienia. Po wyjściu na wolność zamieszkał w Zagórzu.

Grobowiec Karoliny i Leona Florków na Nowym Cmentarzu w Zagórzu

Był żonaty z Karoliną (1896–1986). Oboje są pochowani we wspólnym grobowcu na Nowym Cmentarzu w Zagórzu.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Łukasz Grzywacz-Świtalski, Z walk na Podkarpaciu, Instytut Wydawniczy Pax, 1971, s. 291
  2. Andrzej Brygidyn, Kryptonim "San" – Żołnierze sanockiego Obwodu Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej 1939-1944, SKW SAN, 1992, s. 238
  3. Wspomina o tym jego dowódca por. Alojzy Bełza w swoich Wspomnieniach s. 40

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]