Leonida Popiel – Wikipedia, wolna encyklopedia
Sulima | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
Leonida Popiel herbu Sulima (ur. 1822, zm. 31 stycznia 1875 w Radomiu[1]) – polska działaczka patriotyczna i kobieca
Córka Aleksandra Wincentego Popiela W latach 40. XIX wieku należała do grupy Entuzjastek skupionej wokół Narcyzy Żmichowskiej[2]. oraz konspiracyjnej Organizacji kierowanej przez Edwarda Domaszewskiego, a następnie Henryka Krajewskiego[3]. Od 1843 była autorką artykułów w „Przeglądzie Naukowym”[4]. W 1848 obwiniona o powiązania z tajną organizacją oraz utrzymanie kontaktów z osobami zbiegłymi z Królestwa i oddana pod tajny, a następnie ścisły dozór policyjny[5]. Podczas powstania styczniowego uczestniczyła w akcji pomocy skazanym i więzionym na warszawskiej Cytadeli[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ data śmierci na stronie Sejmu Wielkiego
- ↑ Mieczysława Romankówna: Sprawa Entuzjastek. T. nr 48, z. 2. „Pamiętnik Literacki”, 1957, s. 516–537. wersja elektroniczna.
- ↑ Anna Minkowska, Organizacja spiskowa 1848 roku w Królestwie Polskim, Warszawa 1923.
- ↑ Anna Minkowska, Gabriela i entuzjastki, „Bluszcz”, nr 42 z 14 października 1922, s. 334 Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna.
- ↑ Wspomnienia Wandy z Wolskich Umińskiej (1841-1926), opracowanie, komentarz i przypisy Lidia Michalska-Bracha i Emil Noiński, Warszawa 2020, s. 217.
- ↑ Maria Bruchnalska, Ciche bohaterki. Udział kobiet w Powstaniu Styczniowym, Miejsce Piastowe 1934, s. 352.