Lepiszcze (technika) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lepiszcze – rodzaj spoiwa łączącego materiały sypkie w jednolitą masę^[1]. Lepiszcze działa podobnie do kleju, jednak jest używane przeważnie w połączeniu z prasowaniem pod dużym ciśnieniem.

Lepiszcza stosuje się, między innymi, do produkcji:

• asfaltobetonu
• brykietów
• kompozytów, w tym kompozytów konstrukcyjnych (na przykład z włóknami węglowymi)
• sklejek
• narzędzi ściernych
• stałych paliw rakietowych

• ług posulfitowy
• skrobia
• emulsja akrylowa
• szkło wodne sodowe
• bentonit
• smoła pogazowa o temperaturze mięknienia 40–50 °C^[2]
• polimery, na przykład PBAN

Zobacz hasło lepiszcze w Wikisłowniku