Lesław Gluziński – Wikipedia, wolna encyklopedia
Fotografia z archiwum IKC-a | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie | lekarz |
Alma Mater | |
Rodzice | |
Krewni i powinowaci | brat Władysław Antoni Gluziński |
Lesław Gluziński (ur. 1858 w Sompolnie, zm. w marcu 1932 we Lwowie) – polski lekarz.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z rodziny o tradycjach lekarskich. Był synem Franciszka Macieja oraz bratem Władysława Antoniego i Zofii (jej synem był Lesław Węgrzynowski, także lekarz[1][2]).
Dyplom doktorski uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim (1883). Podczas studiów był inicjatorem założenia Komisji Sanitarnej celem zwalczania gruźlicy w środowisku akademickim. Przez następne dwa lata był asystentem przy katedrze fizjologii tego uniwersytetu. Pracował przez wiele lat jako lekarz chorób płucnych w Szczawnicy, podnosząc znaczenie tego uzdrowiska. Równocześnie kształcił się w klinikach wiedeńskich w zakresie chorób wewnętrznych, a szczególnie w chorobach układu oddechowego. W 1886 osiadł na stałe we Lwowie, zdobywając sobie szerokie uznanie jako pierwszorzędny diagnostyk i terapeuta. Wykładał w Krakowie w 1905 i 1906 oraz zastępczo laryngologię na Uniwersytecie Lwowskim. Poświęcił się studiom i badaniom na temat diagnostyki i leczenia gruźlicy. Z szeregu prac ogłoszonych drukiem w Towarzystwie Lekarskim Lwowskim, ważniejsze to: O okresowości stanów zapalnych płuca przy grypie, O gruźlicy krtani i je leczeniu oraz O dziedziczności gruźlicy i jej wpływie na przebieg i rokowania.
Zmarł w marcu 1932 we Lwowie. 29 marca został pochowany na cmentarzu Łyczakowskim[3].
Był określany jako dr Leszek i płucnik, a we wspomnieniu pośmiertnym „Gazeta Lwowska” określiła go jako lekarz natchniony i genialny[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zbigniew Domosławski: Lesław Węgrzynowski. umed.wroc.pl. [dostęp 2015-05-13].
- ↑ Irena Suchanek: Lesław Węgrzynowski. cracovia-leopolis.pll. [dostęp 2015-05-13].
- ↑ Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786-1986. Ossolineum, 1988. ISBN 83-04-02817-4.
- ↑ Ś. p. dr. Lesław Gluziński. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 72 z 30 marca 1932.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ś. p. dr. Lesław Gluziński. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 72 z 30 marca 1932.
- Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego (1924-1927)