Lewski Sofia (piłka siatkowa) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lewski Sofia

Левски Cофия

Pełna nazwa	Волейболен клуб Левски София
Data założenia	1924
Liga	Superliga
Państwo	Bułgaria
Hala sportowa	Hala sportowa „Lewski Sofia”
Prezes	Władimir Nikołow (od sezonu 2020/2021)[1]
Trener	Nikołaj Żelazkow
Asystent trenera	Christo Cwetanow[2]
Strona internetowa

Lewski Sofia – bułgarski klub siatkarski z Sofii powstały w 1924 roku. Lewski Sofia jest jednym z najbardziej utytułowanych klubów siatkarskich w Bułgarii. W swojej historii szesnaście razy zdobył mistrzostwo Bułgarii, czternaście razy Puchar Bułgarii i raz Superpuchar Bułgarii. Sześciokrotnie zajął 2. miejsce w Pucharze Zdobywców Pucharów.

• 1944-1946 – PSK Lewski Sofia (bułg. ПСК Левски)
• 1946-1949 – Lewski Sofia
• 1949-1957 – Dinamo Sofia (bułg. Динамо)
• 1957-1969 – Lewski Sofia
• 1969-1992 – Lewski-Spartak Sofia (bułg. Левски-Спартак)
• 1992-1993 – Lewski-Si-Dżi-Ej Sofia (bułg. Левски-Си-Джи-Ей)
• 1993-1995 – Lewski Sofia
• 1995-2010 – Lewski Sikonko Sofia (bułg. Левски Сиконко)
• 2010-2013 – Lewski Wolej (bułg. Левски Волей)
• 2013-2016 – Lewski Booł (bułg. Левски Боол)
• od 2016 – Lewski Sofia

W 1911 roku grupa uczniów gimnazjum męskiego w Sofii, mieszczącego się ówcześnie przy ulicy kniazia Borysa I, podjęła decyzję o założeniu piłkarskiego klubu sportowego. Początkowo nazwali swój projekt „szóstym klubem” (bułg. шестия тим), ponieważ w Sofii istniało wówczas pięć innych klubów piłkarskich: Ljuben Karawełow, Sportkłub, Kłub futboł Matinkata, Sławia oraz Sawata. Wojny bałkańskie przeszkodziły jednak w realizacji projektu. Dopiero wiosną 1914 roku projekt powołania klubu udało się urzeczywistnić. Za namową Borisa Wasilewa klubowi nadano nazwę Lewski na cześć Wasiła Lewskiego – przywódcy walk o wyzwolenie Bułgarii spod panowania Imperium Osmańskiego^[3][4].

Siatkarska sekcja w ramach klubu powstała w 1924 roku. Męska drużyna jako Pocztowy Klub Sportowy Lewski (bułg. Пощенски спортен клуб Левски) zadebiutowała w mistrzostwach Bułgarii w 1945 roku i zdobyła tytuł mistrzowski. Rok później zajęła 3. miejsce^[5][6].

W latach 1949–1957 klub nosił nazwę Dinamo Sofia^[7]. W 1957 roku powrócił do nazwy Lewski. W 1959 roku zdobył drugi tytuł mistrza Bułgarii^[5][6].

22 stycznia 1969 roku Lewski połączył się ze Spartakiem, tworząc klub Lewski-Spartak^[8]. Pod tą nazwą siatkarski klub występował do 1992 roku. W tym czasie męska drużyna zdobyła trzy tytuły mistrza Bułgarii (1980, 1985, 1992) oraz pięć razy puchar krajowy (1972, 1980, 1983, 1987, 1989). Osiągnęła również liczne sukcesy w europejskich pucharach. W pierwszej edycji Pucharu Europy, która odbyła się w sezonie 1959/1960, Lewski-Spartak doszedł do półfinału. W Pucharze Zdobywców Pucharów sześć razy zajął 2. miejsce (1975, 1979, 1982, 1985, 1987, 1989), a dwa razy 3. miejsce (1973, 1988).

Po zakończeniu współpracy ze Spartakiem w 1993 roku klub powrócił do nazwy Lewski. W 1995 roku sponsorem tytularnym klubu zostało przedsiębiorstwo Sikonko Holding (bułg. Сиконко Холдинг). Zespół Lewski Sikonko zdominował krajowe rozgrywki, zdobywając dziesięć tytułów mistrza Bułgarii (1997, 1999–2006, 2009) oraz siedem razy krajowy puchar (1996, 1997, 2000, 2001, 2003, 2004, 2006). Domowe mecze rozgrywał w hali w stołecznym rejonie Ljulin.

W 2008 roku w mediach pojawiła się informacja, że zarząd zamierza zmienić nazwę klubu, rezygnując z członu „Lewski”, a pozostawiając wyłącznie nazwę „Sikonko”. Zapowiedź ta spotkała się z silnym sprzeciwem ze strony kibiców Lewskiego. Przed początkiem sezonu 2010/2011, aby zapobiec narastającemu kryzysowi, zarząd zdecydował, że drużyna będzie występować pod nazwą Lewski Wolej. Pomimo zmiany nazwy Sikonko pozostało sponsorem generalnym^[9][10].

Klub zmagał się z coraz większymi problemami finansowymi. Na początku 2013 roku Inwestbank (bułg. Инвестбанк) ze względu na niespłacenie przez Sikonko Holding kredytu hipotecznego przejął halę sportową w Ljulinie i wystawił ją na sprzedaż^[11]. Lewski nie miał własnej hali, stąd musiał korzystać z kilku obiektów, m.in. z hal „Uniwersiada” i „Christo Botew”^[5].

Po zakończeniu sezonu 2012/2013 Lewski Wolej zaprzestał swojej działalności i został postawiony w stan likwidacji. We wrześniu 2013 roku zarejestrowany został nowy klub pod nazwą Lewski Booł (lub Lewski Ball). Bułgarski Związek Piłki Siatkowej zezwolił mu na grę w najwyższej klasie rozgrywkowej, pomimo że nie był on prawnym następcą klubu Lewski Wolej, co wzbudziło liczne kontrowersje^[12][13][14]. W 2014 roku Lewski Booł zdobył Puchar Bułgarii^[15].

Przed początkiem sezonu 2016/2017 klub powrócił do swojej pierwotnej nazwy – Lewski Sofia^[16]. 29 stycznia 2021 roku oficjalnie otwarta została klubowa hala Lewskiego^[17]. W 2023 roku Lewski po raz pierwszy zdobył superpuchar^[18].

Puchar Zdobywców Pucharów:

• 2. miejsce (6x): 1975, 1979, 1982, 1985, 1987, 1989
• 3. miejsce (2x): 1973, 1988

Mistrzostwa Bułgarii:

• 1. miejsce (16x): 1945, 1959, 1980, 1985, 1992, 1997, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2009, 2024^[19]
• 2. miejsce (13x): 1958, 1960, 1971, 1978, 1981, 1982, 1983, 1984, 1987, 1988, 1989, 1990, 2007
• 3. miejsce (18x): 1946, 1957, 1962, 1963, 1965, 1969, 1970, 1975, 1976, 1977, 1979, 1986, 1991, 2010, 2013, 2014, 2021, 2023

Puchar Bułgarii:

• 1. miejsce (14x): 1972, 1980, 1983, 1987, 1989, 1996, 1997, 2000, 2001, 2003, 2004, 2006, 2012, 2014

Superpuchar Bułgarii:

• 1. miejsce (2x): 2023, 2024^[20]

Nr	Imię i nazwisko	Data ur.	Wzrost	Pozycja
1	Petko Petkow	2008	191	4 rozgrywającyrozgrywający
2	Nikołaj Nikołaew	2007	200	3 środkowyśrodkowy
3	Dimityr Pejczinow	2008	213	1 atakującyatakujący
5	Swetosław Gocew	1990	205	3 środkowyśrodkowy
6	Kostadin Kozelow	2005	197	3 środkowyśrodkowy
7	Konstantin Czipew	2006	182	5 liberolibero
8	Todor Skrimow	1990	192	2 przyjmującyprzyjmujący
9	Władimir Garkow	2003	198	2 przyjmującyprzyjmujący
10	Stoił Palew	2003	187	4 rozgrywającyrozgrywający
11	Petjo Iwanow	2007	188	2 przyjmującyprzyjmujący
12	Wiktor Żekow (syn Andreja Żekowa)	2005	194	4 rozgrywającyrozgrywający
13	Georgi Sałparow (syn Teodora Sałparowa)	2007	193	2 przyjmującyprzyjmujący
14	Damjan Kolew	2002	176	5 liberolibero
15	Daniel Tanew	2008	205	2 przyjmującyprzyjmujący
17	Erik Georgiew	2007	200	1 atakującyatakujący
18	Wenisław Antow	2004	196	1 atakującyatakujący
20	Martin Totkow	2008	200	3 środkowyśrodkowy
22	Július Firkaľ	1998	196	2 przyjmującyprzyjmujący
99	Liván Osoria	1994	201	3 środkowyśrodkowy