Lgota (województwo śląskie) – Wikipedia, wolna encyklopedia
wieś | |
Ulica Południowa w Lgocie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) | 513[2] |
Strefa numeracyjna | 34 |
Kod pocztowy | 42-100[3] |
Tablice rejestracyjne | SKL |
SIMC | 0133920 |
Położenie na mapie gminy Kłobuck | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
Położenie na mapie powiatu kłobuckiego | |
50°51′28″N 19°01′34″E/50,857778 19,026111[1] |
Lgota – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie kłobuckim, w gminie Kłobuck. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.
Przez wieś przebiega droga krajowa nr 43 łącząca Częstochowę z Wieluniem. W okolicach wsi zostanie wybudowany węzeł drogowy łączący ją z autostradą A1.
W Lgocie znajduje się pamiątkowa kapliczka, którą zbudowano w 1900 roku staraniem Franciszka Zająca i Antoniego Gęsiarza[4], w której znajdował się obraz Matki Bożej, który obecnie znajduje się w sanktuarium w Licheniu.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Miejscowość ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XIV wieku. Wymieniona po raz pierwszy w 1383 w dokumencie zapisanym w języku łacińskim jako Elgotha, 1416 Lgotha, 1419 Logotha, 1453 Llgotha[5] .
Wieś początkowo była własnością szlachecką oraz królewską w tzw. kluczu olsztyńskim. W 1393 król polski Władysław Jagiełło nadał kilka wsi leżących przy rzece Żarnowej w tym Lgotę, a także kąt bartny zwany Jamiska graniczący z tymi wsiami jako uposażenie klasztoru Paulinów na Jasnej Górze[5] .
Geologia
[edytuj | edytuj kod]Podłoże Lgoty znajduje się w obrębie północnej części Monokliny Śląsko–Krakowskiej. Obszar ten zakrywa dość zwarta pokrywa utworów czwartorzędowych, wykształconych w postaci: piasków różnoziarnistych(piaskownia, piaski budowlane o miąższości ok. 25 m), żwirów z głazikami i glin zwałowych, szaro-brunatnych. Pod nimi znajdują się całe utwory jurajskie, tworząc rozległe płaty, niewielkie ostańce lub też wypełniając głębokie rynny, powstałe wskutek lokalnej erozji w iłach. Glina zwałowa pochodzi z dwóch zlodowaceń plejstoceńskich: Dolna – zlodowacenie południowopolskie(krakowskie); Górna – starsza faza zlodowacenia środkowopolskiego(Odry). Pokryta jest ona na znacznych obszarach piaskiem akumulacji wodno-lodowcowej(fluwioglacjalnych). Utwory czwartorzędowe, występujące w dolinach rzek są nałożone na osady starsze ciągłą pokrywą. Twory starszego podłoża (trias i jura), stanowią jednoskrzydłową antyklinę, powstałą w trzeciorzędzie. Lokalnie występują również krzemienie, czerty i piaskowce.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 68032
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 660 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Katalog kościołów i duchowieństwa diecezji częstochowskiej na rok 1947. [online] [dostęp 2023-02-15] .
- ↑ a b Bukowski 2003 ↓.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Waldemar Bukowski: Słownik historyczno-geograficzny województwa krakowskiego w średniowieczu, Cz. III, zesz. 4, hasło: „Lgota”. Kraków: Societas Vistulana, 2003, s. 572–573. ISBN 83-88385-33-X.