Liceum Lotnicze w Zielonej Górze – Wikipedia, wolna encyklopedia
Oznaka rozpoznawcza szkoły | |
Data założenia | 1979 |
---|---|
Data likwidacji | 1992 |
Typ | średnia |
Patron | kpt. pil. Eugeniusz Horbaczewski |
Państwo | |
Adres | |
Dyrektor | ppłk pil. dr Stefan Bulanda |
Położenie na mapie Zielonej Góry | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego | |
51°56′21,94″N 15°32′13,90″E/51,939428 15,537194 |
Liceum Lotnicze w Zielonej Górze utworzone zostało we wrześniu 1979 roku, jako filia Liceum Lotniczego im. F. Żwirki i S. Wigury w Dęblinie.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Twórcami liceum byli[1]:
- Komendant WOSL w Dęblinie – gen. bryg. pil. doc. dr hab. Józef Kowalski – ze strony wojska;
- Zbyszko Piwoński – wojewoda zielonogórski;
- Henryk Baturo – kurator oświaty i wychowania.
2 lutego 1982 roku Liceum Lotnicze stało się samodzielną szkołą, a 13 września tego samego roku otrzymała sztandar. 1 września 1988 szkole nadano imię kpt. pil. Eugeniusza Horbaczewskiego. W roku 1989 przekształcono Liceum Lotnicze w Wojskowe Liceum Ogólnokształcące. W 1992 roku, decyzją Ministra Obrony Narodowej, liceum zostało zlikwidowane, a w jego miejsce utworzono IV Liceum Ogólnokształcące im. kpt.pil.Eugeniusza Horbaczewskiego w Zielonej Górze[1].
Dyrektorem Liceum Lotniczego od 1979 do jego rozwiązania był ppłk pil. dr Stefan Bulanda, który do 2019 był także dyrektorem IV Liceum[2].
Liceum Lotnicze prowadziło kształcenie młodzieży męskiej w zawodzie mechanik osprzętu lotniczego. Głównym celem, jaki stał przed szkołą, było przygotowanie kandydatów do Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie tzw. „Szkoły Orląt”.
W trakcie nauki w szkole uczniowie przechodzili szkolenie lotnicze w powietrzu:
- skoki spadochronowe;
- szkolenie na szybowcach;
- szkolenie na samolotach.
Absolwenci LL pełnią służbę w Siłach Powietrznych RP na wszystkich szczeblach dowodzenia. Trzech absolwentów otrzymało awans na stopień generała (2011).
Absolwenci
[edytuj | edytuj kod]- gen. bryg. pil. Adam Świerkocz (absolwent LL 1983 r.) – dowódca 3. Skrzydła Lotnictwa Transportowego;
- płk dypl. pil. Wojciech Krupa (absolwent LL 1984 r.) – dowódca 31. Bazy Lotniczej;
- gen. bryg. pil. Tomasz Drewniak (absolwent LL 1983 r.) – Inspektor Sił Powietrznych;
- gen. bryg. pil. Stefan Rutkowski (absolwent LL 1984 r.) – Inspektor Sił Powietrznych;
- płk dypl. pil. Rafał Nowak (absolwent LL 1984 r.) – dowódca Mobilnej Jednostki Dowodzenia Operacjami Powietrznymi;
- płk pil. Jacek Zygmanowski (absolwent LL 1984 r.) – dowódca Mobilnej Jednostki Dowodzenia Operacjami Powietrznymi;
- por. pil. Katarzyna Tomiak-Siemieniewicz (absolwentka LL 2007 r.) – pierwsza kobieta-pilot samolotu MiG-29[3]
- 1 rok nauki
- 2 rok nauki
- 3 rok nauki
- 4 rok nauki
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Historia szkoły. lo4.zgora.pl, 2024. [dostęp 2024-06-10]. (pol.).
- ↑ Maja Sałwacka: Dyrektor Bulanda musi pożegnać się z „Lotnikiem”. zielonagora.wyborcza.pl, 2019-04-02. [dostęp 2024-06-10]. (pol.).
- ↑ pn: „Lotnik” świętuje! Była wyjątkowa absolwentka, pilotka myśliwca. zielonagora.wyborcza.pl/, 2018-09-27. [dostęp 2024-06-10]. (pol.).