Litewsko-Białoruska Armia Radziecka – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 13 marca 1919 |
Rozformowanie | 9 czerwca 1919 |
Tradycje | |
Rodowód | |
Kontynuacja | |
Dowódcy | |
Pierwszy | |
Ostatni | Filipp Mironow |
Działania zbrojne | |
Wojna domowa w Rosji | |
Organizacja | |
Formacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
Litewsko-Białoruska Armia Radziecka (biał. Беларуска-летувіская армія) – jedna z armii radzieckich okresu wojny domowej w Rosji 1917–1921, w tym wojny polsko-bolszewickiej. Wchodziła w skład Frontu Zachodniego utworzonego 19 lutego 1919.
Formowanie i walki
[edytuj | edytuj kod]Sformowania 13 marca 1919 z oddziałów dotychczasowej Zachodniej Armii. Toczyła walki z wojskami polskimi na terenach Litwy i Białorusi. Mimo poważnych strat w kwietniowych walkach o Wilno nie otrzymywała prawie żadnych posiłków. 9 czerwca 1919 została przemianowana na 16 Armię[1].
Dowódcy armii
[edytuj | edytuj kod]- Andriej Sniesariew (13.03.1919-31.05.1919)
- Filipp Mironow (31.05.1919-9.06.1919)
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]Dowództwo dywizji[1]
- 8 Dywizja Strzelców
- 2 Pograniczna Dywizja
- Litewska Dywizja Strzelców
- 52 Dywizja Strzelców (była Zachodnia Dywizja Strzelców, w której to składzie walczyło wielu Polaków)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Grzegorz Łukomski, Bogusław Polak, Mieczysław Wrzosek, Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920, Koszalin 1990.
- Janusz Odziemkowski: Leksykon wojny polsko – rosyjskiej 1919 – 1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004. ISBN 83-7399-096-8.
- ↑ a b Odziemkowski 2004 ↓, s. 233.