Logister – Wikipedia, wolna encyklopedia

Logister – układ cyfrowy przeznaczony do realizacji konkretnej funkcji, np. w systemach automatyki przemysłowej. Układ logistera był montowany z: tranzystorów (zwykle germanowych), rezystorów, kondensatorów itp. Polutowane na płytkach drukowanych elementy były montowane w plastikowych obudowach i zalewane żywicą. Bardziej rozbudowane układy mogły zawierać kilka płytek połączonych przewodami. Logistery były używane w systemach automatyki przemysłowej.

Logistery były produkowane w latach 70. XX wieku i wyszły z użycia wraz z rozwojem układów scalonych.

W Polsce producentem logisterów były m.in. zakłady Fonica w Łodzi oraz Telpod w Krakowie (nadal w ofercie).

• pakiety S-50 i S-400

• Borczyński, Dumin, Mliczewski; Podzespoły elektroniczne. Półprzewodniki. Poradnik; 1990; Wydawnictwo Komunikacji i Łączności

• Strona ze zdjęciami logistera E-50
• Strona producenta