Lorenzo Sonego – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 11 maja 1995 |
Wzrost | 191 cm |
Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny | 2013 |
Zakończenie kariery | aktywny |
Trener | Gipo Arbino |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 3 |
Najwyżej w rankingu | 21 (4 października 2021) |
Australian Open | 3R (2022) |
Roland Garros | 4R (2020, 2023) |
Wimbledon | 4R (2021) |
US Open | 2R (2018, 2019, 2023) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 2 |
Najwyżej w rankingu | 60 (12 września 2022) |
Australian Open | 2R (2021) |
Roland Garros | 2R (2019, 2022) |
Wimbledon | 1R (2019) |
US Open | 3R (2022) |
Strona internetowa |
Lorenzo Sonego (ur. 11 maja 1995 w Turynie) – włoski tenisista.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]W zawodach Wielkiego Szlema zadebiutował podczas Australian Open 2018, przechodząc najpierw przez eliminacje. Z turnieju głównego odpadł w drugiej rundzie, po porażce z Richardem Gasquetem.
W cyklu ATP Tour w grze pojedynczej zwyciężył w trzech turniejach z pięciu rozegranych finałów.
W grze podwójnej zwycięzca dwóch turniejów o randze ATP Tour.
W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 21. miejscu (4 października 2021), a w klasyfikacji gry podwójnej na 60. pozycji (12 września 2022).
Finały w turniejach ATP Tour
[edytuj | edytuj kod]Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (3–2)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 16 czerwca 2019 | Antalya | Trawiasta | Miomir Kecmanović | 6:7(5), 7:6(5), 6:1 |
Finalista | 1. | 1 listopada 2020 | Wiedeń | Twarda (hala) | Andriej Rublow | 4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 2. | 11 kwietnia 2021 | Cagliari | Ceglana | Laslo Đere | 2:6, 7:6(5), 6:4 |
Finalista | 2. | 26 czerwca 2021 | Eastbourne | Trawiasta | Alex de Minaur | 6:4, 4:6, 6:7(5) |
Zwycięzca | 3. | 25 września 2022 | Metz | Twarda (hala) | Aleksandr Bublik | 7:6(3), 6:2 |
Gra podwójna (2–0)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 10 kwietnia 2021 | Cagliari | Ceglana | Andrea Vavassori | Simone Bolelli Andrés Molteni | 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 2. | 30 lipca 2022 | Kitzbühel | Ceglana | Pedro Martínez | Tim Pütz Michael Venus | 5:7, 6:4, 10–8 |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2020-09-24] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2020-09-24] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2020-09-24] (ang.).