Ludwik Piękoś – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ludwik Piękoś

„Bosak”

sierżant
Data i miejsce urodzenia	7 sierpnia 1896 Sokołów Małopolski
Data i miejsce śmierci	4 lipca 1916 Kościuchnówka
Przebieg służby
Lata służby	1914–1916
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	1 pułk piechoty Legionów Polskich
Stanowiska	dowódca plutonu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa Bitwa pod Kostiuchnówką
Późniejsza praca	dowódca plutonu
Odznaczenia

Ludwik Piękoś (ur. 7 sierpnia 1896 w Sokołowie Małopolskim, zm. 4 lipca 1916 pod Kościuchnówką) – sierżant Legionów Polskich. Uczestnik I wojny światowej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Urodził się w rodzinie Jana i Franciszki z Pasierbów^[1]. Uczeń VII klasy c. k. Gimnazjum I w Rzeszowie (maturę wojenną zdał w Gimnazjum w Wadowicach w lutym 1915)^[2]. Należał do Związku Strzeleckiego. Od 4 sierpnia 1914 w Legionach Polskich w I Brygadzie Legionów Polskich z którą przeszedł cały szlak bojowy. Jako dowódca III plutonu w 3. kompanii VI batalionu 1 pułku piechoty walczył podczas I wojny światowej^[1].

Szczególnie odznaczył się 4 lipca 1916 w bitwie pod Kostiuchnówką, gdzie „został ciężko ranny w trakcie kontrataku na przeważające siły npla. zagrażające tyłom 7 ppLeg. /.../ wyróżnił się pogardą śmierci i nadzwyczajną brawurą”^[1]. Za tę postawę został odznaczony pośmiertnie Orderem Virtuti Militari.

Został pochowany niedaleko pola bitwy^[1].

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 7214 – pośmiertnie^[1][3]
• Krzyż Niepodległości – pośmiertnie^[1]
• Krzyż Walecznych – dwukrotnie^[1]
• Odznaka I Brygady Legionów nr 927 – pośmiertnie (6 VIII 1916)^[1]

• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
• Stefan Pomarański: Zarys historii wojennej 1-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1931, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.