Luzak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Luzak

1. koń idący luzem, nie obciążony, prowadzony za rycerzem, a później za towarzyszem chorągwi polskiego autoramentu;
2. służący (żołnierz) prowadzący luźnego konia;
3. konny ordynans^[1][2];
4. jeździec prowadzący konie, a niebędący w szeregu;
5. żołnierz opiekujący się koniem oficerskim^[3].

• Organizacja wojenna polskiej brygady kawalerii w 1939
• Poczet rycerski
• Powożenie

• Encyklopedia Wojskowa. Otton Laskowski (red.). T. V: Lehwaldt – Obrączka kostna. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej i Wojskowy Instytut Naukowo-Oświatowy, 1935.
• Mała Encyklopedia Wojskowa. Jerzy Bordziłowski (red.). T. II: K–P. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.
• Lesław Kukawski, Cezary Leżeński: O kawalerii polskiej XX wieku. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991. ISBN 978-83-04-03364-1.