Młynki (województwo lubelskie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Młynki
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

puławski

Gmina

Końskowola

Liczba ludności (2021)

585[2][3]

Strefa numeracyjna

81

Kod pocztowy

24-130[4]

Tablice rejestracyjne

LPU

SIMC

0383679[5]

Położenie na mapie gminy Końskowola
Mapa konturowa gminy Końskowola, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Młynki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Młynki”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Młynki”
Położenie na mapie powiatu puławskiego
Mapa konturowa powiatu puławskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Młynki”
Ziemia51°25′40″N 22°02′26″E/51,427778 22,040556[1]

Młynkiwieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie puławskim, w gminie Końskowola[5][6].

Wieś stanowi sołectwo gminy Końskowola[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 596 mieszkańców[8].

Integralne części wsi Młynki[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
1023687 Oleśniak część wsi

Historia wsi

[edytuj | edytuj kod]

Najstarsza wzmianka źródłowa, wspominająca wieś o nazwie Młynki pochodzi z 1469 r. Z tego roku pochodzi także informacja o „pracowitych” – a więc zapewne wolnych kmieciach – Wawrzyńcu Opacie i Janie Kuli, mieszkańcach Młynek. Co do genezy nazwy Młynki wypowiedziano zdanie, że pochodzi ona od młynów, przerabiających rudę darniową, wydobywaną sąsiednich Rudach. Jest to o tyle prawdopodobne, że wieś lokowana została nad rzeką Kurówką, a technologia wytwarzania żelaza z rudy darniowej wymagała płukania rudy po jej wydobyciu w celu usunięcia zanieczyszczeń, a następnie rozbijania. Fakt, że do tej ostatniej czynności potrzebne były młyny świadczy, że przetwarzano rudę wydobywaną w postaci twardych brył, a więc bogatą w żelazo. Nazwa miejscowości wywodzi się od młynów, które wspominane były w 1453 r. jako leżące na granicy Witowskiej Woli, należącej do Jana Konińskiego oraz Sielc, będących własnością jego brata Pawła.

Powstałe w latach 1470-1480 Księgi uposażeń diecezji krakowskiej (Liber Beneficiorum Dioecesiis Cracoviensis), mające przedstawiać należności względem Kościoła wszystkich miejscowości w diecezji, przynoszą szereg interesujących informacji o Młynkach. Opis wsi, nazwanej po łacinie „Mlynky” brzmi:--Młynki – wieś położona w parafii Konińska Wola, której dziedzicem jest Jan Koniński z rodu Rawiczów. Są w niej łany kmiece, z których dziesięcina snopowa i konopna wybierana i oddawana jest kościołowi oraz plebanowi w Gołębiu, a wartość tej dziesięciny wynosi do 9 grzywien. Nie ma w niej folwarku.

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim województwa lubelskiego[9].

Wieś wchodziła w 1662 roku w skład majętności końskowolskiej Łukasza Opalińskiego[10].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 81662
  2. Wieś Młynki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-09-30], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-09-30].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 799 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Strona gminy. Harmonogram wyboru sołtysów
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
  10. jacek Pielas, Podział latyfundium Łukasza Opalińskiego, marszałka nadwornego koronnego z lat 1668-1670, w: Inter maiestatem ac libertatem. Studia z dziejów nowożytnych dedykowane Profesorowi Kazimierzowi Przybosiowi, red. J. Stolicki, M. Ferenc, J. Dąbrowski, Kraków 2010, s. 158.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]