MMDA
|
Nazewnictwo | | Nomenklatura systematyczna (IUPAC) | (RS)-1-(7-metoksy-1,3-benzodioksol-5-ilo)propano-2-amina | Inne nazwy i oznaczenia | (±)-5-metoksy-3,4-metylenodioksy-α-metylofenetyloamina, 5-metoksy-3,4-metylenodioksyamfetamina, 5-metoksy-MDA | |
Ogólne informacje |
Wzór sumaryczny | C11H15NO3 |
Masa molowa | 209,25 g/mol |
Identyfikacja |
Numer CAS | 13674-05-0 |
PubChem | 26175 |
DrugBank | DB01442 |
SMILES | CC(CC1=CC2=C(C(=C1)OC)OCO2)N | |
InChI | InChI=1S/C11H15NO3/c1-7(12)3-8-4-9(13-2)11-10(5-8)14-6-15-11/h4-5,7H,3,6,12H2,1-2H3 | InChIKey | YQYUWUKDEVZFDB-UHFFFAOYSA-N | |
|
Podobne związki |
Podobne związki | MDA |
|
Klasyfikacja medyczna |
Legalność w Polsce | substancja psychotropowa grupy I-P |
MMDA, 3-metoksy-4,5-metylenodioksyamfetamina – organiczny związek chemiczny z grupy amfetamin, psychodelik i empatogen, występuje w postaci dwóch enancjomerów.
Została opisana przez Alexandra Shulgina w PiHKAL. Dawkowanie MMDA wynosi od 100–250 mg, a pierwsze efekty zaczynają się około 30–60 minut po podaniu doustnym. MMDA wywołuje euforię, uczucie ciepła, łagodzi lęk i poczucie samotności. Powoduje także lekkie zmiany percepcji. Do efektów ubocznych można zaliczyć m.in. senność i zawroty głowy[1].
Jest sklasyfikowana w Polsce jako substancja psychotropowa grupy I-P[2].
- ↑ PiHKAL #132 MMDA [online], isomerdesign.com [dostęp 2021-03-26] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 17 sierpnia 2018 r. w sprawie wykazu substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1665).