Maceracja kości – Wikipedia, wolna encyklopedia

Maceracja kości polega na poddaniu kości działaniu bakterii gnilnych, które powodują zniszczenie okostnej, komórek kostnych, a także przylegających do kości chrząstek, więzadeł i mięśni.

Proces maceracji kości zaczyna się po 4-5 latach od momentu zgonu.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Nauka o śmierci. W: Andrzej Jakliński, Jan Kobiela, Kazimierz Jaegermann, Zdzisław Marek, Zofia Tomaszewska, Bożena Turowska: Medycyna sądowa. Warszawa: PZWL, 1979, s. 35. ISBN 83-200-0176-5.