Magirus – Wikipedia, wolna encyklopedia

C. D. Magirus AG
Ilustracja
Państwo

 Niemcy

Siedziba

Ulm

Data założenia

1866

Data likwidacji

1936

Forma prawna

spółka akcyjna

brak współrzędnych
Strona internetowa
Drabina pożarnicza firmy Magirus (1904)

Magirusniemieckie przedsiębiorstwo produkujące sprzęt pożarniczy, istniejące w latach 1866–1936.

Zostało założone przez Conrada Dietricha Magirusa w 1866 po tym, jak fiasko poniosła spółka „Gebr. Eberhardt offene Handels- und Kommanditgesellschaft”, której był współwłaścicielem. Conrad Dietrich był komendantem ochotniczej straży pożarnej w Ulm i wynalazcą. Początkowo przedsiębiorstwo nosiło nazwę „Feuerwehr-Requisiten-Fabrik C. D. Magirus”.

Produkty pożarnicze Magirusa stawały się znane na rynkach Europy. Drabina pożarnicza zdobyła złoty medal na wystawie światowej w 1873 w Wiedniu. W 1887 do firmy przyłączyli się synowie Conrada Dietricha – Heinrich, Otto i Hermann. W 1909 przemianowano ją na „Feuerwehrgeräte- und Fahrzeugfabrik C. D. Magirus”, a w 1911 na „C. D. Magirus AG”. Wprowadzano stale ulepszenia techniczne, korzystając z napędu parowego, czy sikawek samobieżnych. W czasie I wojny światowej zaczęto konstruować pierwsze samochody pożarnicze. Korzystano z silników innych producentów, w tym Maybacha.

Po wojnie zaczęto montować również autobusy, ale rychło sprzedano ten dział produkcji firmie DAK – Dux, Presto i Vomag. Rozbudowano zarazem dział pojazdów ciężarowych specjalizując się w pojazdach użytkowych, w tym komunalnych.

Firma popadła w tarapaty w czasie wielkiego kryzysu. Nie potrafiono również wprowadzić do użytku nowych konstrukcji. W 1932 została przejęta przez banki, które poszukiwały inwestora. Wreszcie w 1935 została przejęta przez „Humboldt-Deutz Motorenfabrik” (Deutz AG). Nazwa „Magirus” utrzymała się i była stosowana przez koncern Deutz AG do oznaczania znanych ciężarówek Magirus-Deutz.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]