Major bezpieczeństwa państwowego – Wikipedia, wolna encyklopedia

Major bezpieczeństwa państwowego (ros. майор государственной безопасности) – nazwa specjalnego stopnia wyższego korpusu dowódczego w organach bezpieczeństwa państwowego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich – Ludowym Komisariacie Spraw Wewnętrznych ZSRR (NKWD ZSRR) w latach 1935–1945.

Odpowiadał wojskowemu stopniowi kombrig i jemu równym; bezpośrednio niższym stopniem był kapitan bezpieczeństwa państwowego; bezpośrednio wyższym starszy major bezpieczeństwa państwowego.

Stopień wprowadzono postanowieniem Centralnego Komitetu Wykonawczego ZSRR i Rady Komisarzy Ludowych ZSRR z 7 października 1935, zniesiono rozporządzeniem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z 6 lipca 1945.

• Postanowienie Centralnego Komitetu Wykonawczego ZSRR i Rady Komisarzy Ludowych ZSRR z 7 października 1935;
• rozporządzenie Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z 6 lipca 1945.