Maksymilian Tkocz – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data urodzenia | 23 lutego 1905 |
---|---|
Data śmierci | 7 grudnia 1970 |
Prezydent Opola | |
Okres | od marca 1945 |
Przynależność polityczna | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Maksymilian Tkocz (ur. 23 lutego 1905, zm. 7 grudnia 1970) – polski dziennikarz i działacz społeczny na Górnym Śląsku, prezydent Opola (1945–1946).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Uzyskał wykształcenie ekonomiczne i politologiczne. W dwudziestoleciu międzywojennym pracował w redakcji pisma „Katolik”. W latach 1945–1946 pełnił obowiązki pierwszego polskiego prezydenta Opola (z ramienia SD).
Był prezesem Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki w Opolu.
Maksymilian Tkocz został pochowany na cmentarzu św. Andrzeja w Zabrzu.
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Złoty Krzyż Zasługi (18 stycznia 1946)[1]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ M.P. z 1946 r. nr 30, poz. 58 „w uznaniu zasług dla pożytku Rzeczypospolitej Polskiej w dziele pracy organizacyjnej przy utworzeniu administracji państwowej i samorządu, uruchomienia uczelni i odbudowie demokratycznej państwowości polskiej na ziemiach województwa Śląsko-Dąbrowskiego”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ryszard Hajduk, Od „Nowin” do „Trybuny”: z notatnika opolskiego redaktora, Wydawnictwo „Śląsk”, Katowice 1970.
- Barbara Bidzińska-Jakubowska, Śląsk Opolski w latach 1945–1947: polityczna strategia budowy "bloku demokratycznego", Politechnika Opolska, Opole 2000, s. 96.