Pierścień rotatorów – Wikipedia, wolna encyklopedia

10. Pierścień rotatorów: 11. M. nadgrzebieniowy, 12. M. podłopatkowy, 13. M. podgrzebieniowy, 14. M. obły mniejszy

Pierścień rotatorów, stożek rotatorów, mankiet rotatorów – grupa mięśni i ich ścięgien, które stabilizują ludzki staw ramienny. Składają się na niego cztery z sześciu mięśni obręczy kończyny górnej: nadgrzebieniowy, podgrzebieniowy, obły mniejszy i podłopatkowy[1][2][3].

Struktura i zaopatrzenie

[edytuj | edytuj kod]
Mięśnie tworzące stożek rotatorów
Mięsień Przyczep

na łopatce

Przyczep

na kości ramiennej

Funkcja Unerwienie Przypisy
mięsień nadgrzebieniowy dół nadgrzebieniowy górna powierzchnia guzka większego odwodzenie kości ramiennej nerw nadłopatkowy [4]
mięsień podgrzebieniowy dół podgrzebieniowy środkowa powierzchnia guzka większego rotacja zewnętrzna kości ramiennej nerw nadłopatkowy [4]
mięsień obły mniejszy powierzchnia grzbietowa brzegu bocznego dolna powierzchnia guzka większego rotacja zewnętrzna kości ramiennej nerw pachowy [4]
mięsień podłopatkowy dół podłopatkowy guzek mniejszy rotacja wewnętrzna kości ramiennej nerw podłopatkowy

górny(inne języki) i dolny(inne języki)

[5]

Krew do stożka rotatorów dostarczana jest głównie przez tętnicę nadłopatkową, tętnicę podłopatkową i tętnicę okalającą ramię tylną(inne języki)[6].

Funkcja

[edytuj | edytuj kod]

Ścięgna mięśni tworzących mankiet rotatorów łączą się z torebką stawu ramiennego i tworzą kołnierz chroniący jego tylną, górną i przednią powierzchnię. Kołnierz zapewnia stabilizację głowy kości ramiennej i utrzymuje ją w wydrążeniu stawowym łopatki bez narażania na utratę elastyczności i zakresu ruchów[1].

Znaczenie kliniczne

[edytuj | edytuj kod]
Zerwanie mięśnia nadgrzebieniowego

Uszkodzenia, zwyrodnienia i stan zapalny pierścienia rotatorów nie są częste. Patologie, zwłaszcza te które obejmują mięsień nadgrzebieniowy, są przyczyną bólu doskwierającego przy odwodzeniu ramienia w zakresie od 60 do 120°[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Drake 2010 ↓, s. 220.
  2. Tadeusz Szymon Gaździk, Ortopedia i traumatologia: podręcznik dla studentów medycyny, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1998, s. 118, ISBN 978-83-200-2221-6 [dostęp 2023-11-20] (pol.).
  3. a b Cameron Elias-Jones, Martin Perry, Crash Course Ortopedia i reumatologia, wyd. 3, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2016, s. 14, ISBN 978-83-65373-00-7 (pol.).
  4. a b c Drake 2010 ↓, s. 227.
  5. Drake 2010 ↓, s. 238.
  6. Smita Maruvada, Antonio Madrazo-Ibarra, Matthew Varacallo, Anatomy, Rotator Cuff, „National Library of Medicine”, Treasure Island (FL): StatPearls Publishing, 2023, PMID28722874 [dostęp 2023-11-19].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Richard L. Drake i inni, Gray anatomia: podręcznik dla studentów. T. 1, Wyd. 1. pol., Wrocław: Edra Urban & Partner, 2010, ISBN 978-83-65195-23-4 [dostęp 2023-11-20] (pol.).