Manus Boonjumnong – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
|
Manus Boonjumnong, taj. มนัส บุญจำนงค์ (ur. 23 czerwca 1980 w Ratchaburi) – tajski bokser, mistrz i wicemistrz olimpijski, brązowy medalista mistrzostw świata.
Występuje na ringu w wadze lekkopółśredniej. Zdobywca złotego (2004) i srebrnego (2008) medalu w igrzyskach olimpijskich[1].
Brązowy medalista mistrzostw świata w 2003 roku z Bangkoku.
Mistrz igrzysk azjatyckich w 2006 roku w kategorii wagowej do 64 kg.
Kariera zawodowa
[edytuj | edytuj kod]27 czerwca 2015 w Bangkoku w debiucie na zawodowym ringu w czterorundowej walce, pokonał jednogłośnie na punkty Indonezyjczyka Jameda Jalarante (23-19-1, 11 KO)[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Manus Boonjumnong Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2011-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 stycznia 2009)]. (ang.).
- ↑ Ruenroeng obronił tytuł, udany debiut Boonjumnga. Bokser.org, 27 maja 2015. [dostęp 2015-05-27]. (pol.).