Mapa izokerauniczna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mapa izokerauniczna świata

Mapa izokerauniczna pot. mapa burzowa[1]mapa gęstości wyładowań atmosferycznych doziemnych[2]. Uwidocznione na niej są krzywe jednakowego nasilenia burz (lub dni burzowych[3]), występujących przeciętnie w ciągu roku. Służą jako źródło informacji do celów projektowych o częstości burz, mogących występować w danym rejonie. Mapy takie sporządzane są na podstawie statystyk przez instytucje meteorologiczne.[potrzebny przypis]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Artur Dłużniewski, Łukasz John, Mieczysław Laskowski, Zabezpieczenie odgromowe wybranych obiektów kolejowych, Instytut Kolejnictwa [w:] problemykolejnictwa.pl
  2. Stanisław Wieteska, Wyładowania atmosferyczne jako element ryzyka w ubezpieczeniach majątkowo-osobowych w polskim obszarze klimatycznym [w:] Inwestycje finansowe i ubezpieczenia – tendencje światowe a rynek polski, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wrocław, 2012
  3. Marek Łoboda, Aktualizacja danych o częstości doziemnych wyładowań atmosferycznych w Polsce do oceny ryzyka zagrośenia piorunowego obiektów budowlanych [online], docplayer.pl [dostęp 2023-06-04].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Praca zbiorowa: Napowietrzne linie elektroenergetyczne wysokiego napięcia, WNT, Warszawa 1973.