Mapa izokerauniczna – Wikipedia, wolna encyklopedia
Mapa izokerauniczna pot. mapa burzowa[1] – mapa gęstości wyładowań atmosferycznych doziemnych[2]. Uwidocznione na niej są krzywe jednakowego nasilenia burz (lub dni burzowych[3]), występujących przeciętnie w ciągu roku. Służą jako źródło informacji do celów projektowych o częstości burz, mogących występować w danym rejonie. Mapy takie sporządzane są na podstawie statystyk przez instytucje meteorologiczne.[potrzebny przypis]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Artur Dłużniewski, Łukasz John, Mieczysław Laskowski, Zabezpieczenie odgromowe wybranych obiektów kolejowych, Instytut Kolejnictwa [w:] problemykolejnictwa.pl
- ↑ Stanisław Wieteska, Wyładowania atmosferyczne jako element ryzyka w ubezpieczeniach majątkowo-osobowych w polskim obszarze klimatycznym [w:] Inwestycje finansowe i ubezpieczenia – tendencje światowe a rynek polski, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wrocław, 2012
- ↑ Marek Łoboda , Aktualizacja danych o częstości doziemnych wyładowań atmosferycznych w Polsce do oceny ryzyka zagrośenia piorunowego obiektów budowlanych [online], docplayer.pl [dostęp 2023-06-04] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Praca zbiorowa: Napowietrzne linie elektroenergetyczne wysokiego napięcia, WNT, Warszawa 1973.