Margrabia brandenburski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ludwik VI Rzymianin

Margrabia Brandenburski (niem. Markgraf von Brandenburg) – w średniowieczu zwierzchnik Marchii Brandenburskiej, później niemiecki tytuł arystokratyczny.

Tytulatura funkcjonowała od roku 1157 i została zastąpiona tytułem elektora i komornika Świętego Cesarstwa Rzymskiego na mocy Złotej bulli z roku 1356.

Za pierwszego margrabię uznaje się Albrechta Niedźwiedzia z dynastii askańksiej, który utworzył Marchię Brandenburską w 1157 r. z podbitych ziem Słowian (m.in ziem Połabian) i Marchii Północnej.

Ostatnim margrabią brandenburskim był Ludwik VI Rzymianin.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Margrabia_brandenburski&oldid=47841974”