Mark Harbers – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mark Harbers
Pełne imię i nazwisko	Markus Gerardus Jozef (Mark) Harbers
Data i miejsce urodzenia	19 kwietnia 1969 ; Ede
Zawód, zajęcie	polityk
Stanowisko	minister infrastruktury i gospodarki wodnej (2022–2024)
Partia	Partia Ludowa na rzecz Wolności i Demokracji
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mark Harbers, właśc. Markus Gerardus Jozef Harbers (ur. 19 kwietnia 1969 w Ede^[1]) – holenderski polityk i samorządowiec, parlamentarzysta, w latach 2017–2019 sekretarz stanu, od 2022 do 2024 minister infrastruktury i gospodarki wodnej.

Życiorys

W 1987 ukończył szkołę średnią w rodzinnej miejscowości. Między 1987 a 1997 studiował ekonomię na Uniwersytecie Erazma w Rotterdamie, nie uzyskując dyplomu. Pracował głównie jako doradca do spraw komunikacji^[2].

W 1987 wstąpił do Partii Ludowej na rzecz Wolności i Demokracji (VVD)^[1]. W latach 90. był radnym rotterdamskiej dzielnicy Kralingen-Crooswijk. W latach 2002–2007 zasiadał w radzie miejskiej Rotterdamu^[2]. Od 2006 pełnił funkcję asystenta politycznego ministra finansów Gerrita Zalma^[2]. W 2007 powołany w skład zarządu miasta w Rotterdamie jako wethouder do spraw gospodarki, portu i środowiska^[1].

W 2009 objął wakujący mandat posła do Tweede Kamer^[1]. Wybierany następnie na kolejne kadencje w wyborach w 2010, 2012^[1], 2017^[3] i 2021^[4].

W październiku 2017 dołączył do trzeciego rządu Marka Ruttego jako sekretarz stanu w resorcie sprawiedliwości^[5], odpowiedzialny m.in. za kwestie imigracji i uchodźców. Stanowisko to zajmował do maja 2019^[1]. Podał się do dymisji po ujawnieniu przez „De Telegraaf” nierzetelności w przedstawionym parlamentowi raporcie dotyczącym przestępczości wśród osób ubiegających się w Holandii o azyl^[6].

W styczniu 2022 powołany na ministra infrastruktury i gospodarki wodnej w czwartym gabinecie dotychczasowego premiera^[7]. Urząd ten sprawował do lipca 2024.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f M.G.J. (Mark) Harbers. parlement.com. [dostęp 2022-01-01]. (niderl.).
↑ ^a ^b ^c CV Mark Harbers. government.nl, 6 listopada 2017. [dostęp 2022-01-01]. (niem.).
↑ Tweede Kamerverkiezingen 2017 (voorlopige samenstelling). parlement.com. [dostęp 2022-01-02]. (niderl.).
↑ Samenstelling Tweede Kamer na de verkiezingen van 17 maart 2021 – totaaloverzicht. parlement.com. [dostęp 2022-01-02]. (niderl.).
↑ Kabinet-Rutte III. parlement.com. [dostęp 2022-01-02]. (niderl.).
↑ Dutch minister resigns over manipulated report of crimes committed by asylum-seekers. euractiv.com, 22 maja 2019. [dostęp 2022-01-02]. (ang.).
↑ Kabinet-Rutte IV. parlement.com. [dostęp 2022-01-10]. (niderl.).

[bio-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f M.G.J. (Mark) Harbers. parlement.com. [dostęp 2022-01-01]. (niderl.).

[cv-2] CV Mark Harbers. government.nl, 6 listopada 2017. [dostęp 2022-01-01]. (niem.).

[3] Tweede Kamerverkiezingen 2017 (voorlopige samenstelling). parlement.com. [dostęp 2022-01-02]. (niderl.).

[4] Samenstelling Tweede Kamer na de verkiezingen van 17 maart 2021 – totaaloverzicht. parlement.com. [dostęp 2022-01-02]. (niderl.).

[5] Kabinet-Rutte III. parlement.com. [dostęp 2022-01-02]. (niderl.).

[6] Dutch minister resigns over manipulated report of crimes committed by asylum-seekers. euractiv.com, 22 maja 2019. [dostęp 2022-01-02]. (ang.).

[7] Kabinet-Rutte IV. parlement.com. [dostęp 2022-01-10]. (niderl.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]