Martin van der Borgh – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | ||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Martin van der Borgh (ur. 28 października 1934 w Koningsbosch, zm. 12 lutego 2018 w Brunssum[1]) – holenderski kolarz szosowy, brązowy medalista mistrzostw świata
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Największy sukces w karierze Martin van der Borgh osiągnął w 1954 roku, kiedy zdobył brązowy medal w wyścigu ze startu wspólnego amatorów podczas mistrzostw świata w Solingen. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Belg Emiel Van Cauter oraz Duńczyk Hans Andresen. Był to jednak jedyny medal wywalczony przez van der Borgha na międzynarodowej imprezie tej rangi. W tym samym roku wygrał holenderski Ronde van Limburg, w 1960 roku belgijski Ronde van Haspengouw, a rok później zwyciężył we francuskim Tour du Nord. Był także trzeci w klasyfikacji generalnej Tour de Luxembourg w 1963 roku. Trzykrotnie startował w Tour de France, ale tylko raz dotarł do mety – w 1960 roku zajął 34. miejsce w klasyfikacji generalnej. Nigdy nie wystąpił na igrzyskach olimpijskich. Jako zawodowiec startował w 1957–1964.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Oud-Tourrenner Mart van der Borgh overleden. limburger.nl. [dostęp 2018-02-13]. (niderl.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na cyclingarchives.com (ang.)
- Profil na procyclingstats.com (ang.)