Martwa piłka (NBA) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Piłka staje się lub pozostaje martwa, gdy:
- sędzia wydaje sygnał dźwiękowy gwizdkiem
- podczas rzutów wolnych (po którym gra nie zostaje kontynuowana - np. następuje po nim kolejny rzut wolny)
- po celnym rzucie z gry lub rzucie wolnym, dopóki nie zostanie wprowadzona do gry z autu
- po zakończeniu czasu gry danej części meczu[1].
Piłka ożywa[a], gdy:
- sędzia podrzuca ją podczas rzutu sędziowskiego
- jest w dyspozycji zawodnika podczas wprowadzenia piłki do gry z autu
- jest w dyspozycji zawodnika wykonującego rzuty wolne[2].
Piłka staje się żywa[b], gdy:
- piłka zostaje legalnie zbita podczas rzutu sędziowskiego
- piłka opuszcza ręce zawodnika wprowadzającego piłkę do gry z autu
- piłka opuszcza ręce zawodnika wykonującego rzut wolny, po którym gra jest kontynuowana[3].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Official rules of the National Basketball Association 2013-2014. nba.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-07)]. rule 6, section IV, article a
- ↑ Official rules of the National Basketball Association 2013-2014. nba.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-07)]. rule 6, section II, article a
- ↑ Official rules of the National Basketball Association 2013-2014. nba.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-07)]. rule 6, section III, article a