Masakra ligi Bodo – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł należy dopracować:

W dyskusji artykułu toczy się dyskusja na temat właściwego nazewnictwa Bodo League w tytule i w treści artykułu.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Masakra ligi Bodo

Amerykańscy żołnierze i ofiary masakry
Państwo	Korea Południowa
Data	lato 1950 roku
Liczba zabitych	100 000 – 200 000
Typ ataku	zbiorowe egzekucje
Sprawca	południowokoreańskie wojsko i policja
brak współrzędnych
Multimedia w Wikimedia Commons

Masakra ligi Bodo – masakra i zbrodnia wojenna przeciwko komunistom i podejrzewanym o sympatyzowanie z nimi^[1]. Zdarzenie miało miejsce latem 1950 roku podczas wojny koreańskiej. Liczba ofiar nie jest do dzisiaj oficjalnie ustalona. Według prof. Kim Dong Choona z Komisji Prawdy i Pojednania, co najmniej 100 000 ludzi zostało zamordowanych w związku z podejrzeniami o wspieranie komunizmu. Historycy^[kto?] twierdzą, że nawet 200 000 osób mogło ponieść śmierć z rąk sprzymierzonych z USA południowokoreańskich armii i policji^[2]. Południowokoreańskie organizacje cywilne utrzymują, że liczba zabitych mogła wynosić nawet 1 200 000 ofiar^[3]. Przez dekady za masakrę niesłusznie obwiniani byli komuniści^[4].

W roku 1949, tuż przed wybuchem wojny koreańskiej, pierwszy prezydent Korei Południowej Rhee Syng-man więził ponad 30 000 domniemanych komunistów, i około 300 000 podejrzanych o sympatyzowanie z komunistami lub jakimikolwiek grupami opozycyjnymi. Zostali oni włączeni do oficjalnego programu „reedukacyjnego” znanego jako bodo yŏnmaeng pod pretekstem ochrony przed egzekucją^[4][5][6]. Opozycjoniści nie związani z komunizmem również zostali uwięzieni^[7][6].

W czerwcu 1949, rząd południowokoreański oskarżył działaczy niepodległościowych o powiązania z grupami z ligi Bodo, co zaowocowało ich aresztowaniem^[5].

W czerwcu 1950 roku na początku wojny koreańskiej, Koreańska Armia Ludowa (północnokoreańska) rozpoczęła ofensywę na Seul^[8]. Według zeznań Kima Man sika, który był wysoko postawionym oficerem wojskowej policji, prezydent Rhee Syng-man 27 czerwca wydał rozkaz egzekucji osób z ligi Bodo oraz powiązanych z Partią Pracy^[9][10]. Pierwsza masakra miała miejsce w Hoengseong w Gangwon-do 28 czerwca^[10][11]. Wycofujące się wojska południowokoreańskie i inne grupy antykomunistyczne^[12] zamordowały więźniów – komunistów razem z innymi członkami ligi Bodo^[4]. Egzekucje zostały wykonane bez żadnego wyroku sądowego^[13].

Oficjalne dokumenty Stanów Zjednoczonych udowadniają, że amerykańscy oficerowie byli naocznymi świadkami masakr, fotografując je^[13]. Według niektórych źródeł, oficerowie USA znani byli z zabijania więźniów wojennych, zanim przedostaliby się oni w ręce wroga^[4][14], jednak inne źródła mówią o próbie zatrzymania masakr przez wojska brytyjskie^[15], a także o sugestiach amerykańskiego ambasadora, iż egzekucje powinny być wstrzymane^[13]. Wśród świadków mordów byli także obywatele Wielkiej Brytanii i Australii^[4][16]. Amerykańscy świadkowie zeznali także, że byli naocznymi świadkami śmierci nastoletnich dziewczynek w egzekucjach^[13].

Emerytowany południowokoreański admirał Nam Sang-hui wyznał, że martwe ciała ofiar były wrzucane do morza^[13].

• Masakra w Mungyeong
• Masakra w Sancheong i Hamyang
• Masakra w Ganghwa