Medal Aizsargów „Za Pracowitość” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Medal Aizsargów „Za Pracowitość”
Aizsargu medaļa "Par centību"

Awers
Baretka medalu
Ustanowiono	1939
Wycofano	1939
Wielkość	∅ 27 mm
Kruszec	brąz
Wydano	kilkaset
Powiązane	Krzyż Zasługi Obrońców

Medal Aizsargów „Za Pracowitość” (łot. Aizsargu medaļa "Par centību")^[1] – odznaczenie przyznawane w okresie międzywojennym zasłużonym członkom łotewskiej ochotniczej formacji obrony terytorialnej Aizsargi i innym osobom, które wniosły znaczący wkład na polu obrony terytorialnej i utrzymania porządku w Republice Łotewskiej.

Przeznaczony był do odznaczania członków niższej rangi tej formacji^[2].

Medal ten został ustanowiony w 1939^[1] i był przyznawane za szczególny wysiłek zbrojny członków organizacji Aizsargi w obronie Łotwy podczas walk z sowietami w wojnie w latach 1918-1920, a także za wkład w utrzymaniu porządku w kraju w okresie po zakończeniu wojny. Odznaczenie nadawane było przez prezydenta Łotwy do 20 marca 1939^[3].

W sumie odznaczono jedynie kilkaset osób^[2].

Medal Obrońców „Za Pracowitość” miał średnicę 27 mm^[3].

Na awersie przedstawiono dłoń z uniesionym nagim mieczem. Po lewej stronie gałązkę dębową, w tle stylizowane słońce z trzema gwiazdami, symbolizującymi trzy prowincje Łotwy: Liwonię (dawne Inflanty szwedzkie), Łatgalię (dawne Inflanty polskie) i Kurlandię z Semigalią.

Rewers medalu przedstawia napis PAR CENTĪBU (za pracowitość) otoczony wieńcem laurowo-dębowym, z krótszą gałązką dębową^[3].

Wstążka medalu – o szerokości 28 mm^[3] – wykonana z mory w kolorze zielonym z dwoma białymi paskami umieszczonymi symetrycznie po prawej i lewej stronie wstążki.

• Andris Tomašūns: Aizsargi (lit.)