Medal Waleczności (Węgry) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Medal Węgierski Waleczności (węg. Magyar Vitézségi Érem) – wojskowe odznaczenie z okresu regencji Królestwa Węgier, nadawane w latach 1939–1946, jako kontynuacja austro-węgierskiego odznaczenia o tej samej nazwie.
Przyznawany był podoficerom i szeregowym za odwagę na polu walki. Ustanowiony był początkowo w czterech stopniach, a 12 września 1942 dodano jeden stopień jako najwyższy i przeznaczony dla oficerów.
Noszony był po lewej stronie piersi na złożonej w trójkąt wstążce o szerokości 40 mm. Wstążka była czerwona z wąskimi biało-zielonymi krawędziami. Kolejne nadania oznaczano za pomocą poziomej listwy w kolorze medalu – okucia mocowanego bezpośrednio do wstążki.
Złoty dla Oficerów tiszti arany | Złoty arany | Wielki Srebrny nagyezüst | Mały Srebrny kisezüst | Brązowy bronz |
---|---|---|---|---|
Odznaczeni
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Péter Bodrogi, József Molnàr, Sándor Zeidler: Nagy magyar kitüntetéskönyv. A magyar àllam rendjelei és kitüntetései a Szent György rendtõl a Nagy Imre érdemrendig. Budapeszt: 2005 s. 155-159 (węg.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Szentváry-Lukács János: Vitézségi Érem (węg.)
- Magyar Vitézségi Érem, kituntetes.webnode.hu (węg.)