Pseudotropheus cyaneorhabdos – Wikipedia, wolna encyklopedia

	Pseudotropheus cyaneorhabdos
	(Bowers & Stauffer, 1997)
	; samiec
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	okoniokształtne
Rodzina	pielęgnicowate
Podrodzina	Pseudocrenilabrinae
Rodzaj	Pseudotropheus
Gatunek	Pseudotropheus cyaneorhabdos
Synonimy
	Melanochromis cyaneorhabdos Bowers & Stauffer, 1997;
	Melanochromis cyaneorhabdos Bowers & Stauffer, 1997;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; krytycznie zagrożony
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pseudotropheus cyaneorhabdos – gatunek ryby pielęgnicowatej. Hodowany w akwariach. W naturze krytycznie zagrożony wyginięciem ze względu przełowienie^[2]. Zaliczany do grupy mbuna. Często nazywany Maingano, Melanochromis Maingano lub Blue Johanni^[3].

Występowanie

Gatunek endemiczny jeziora Malawi. Występuje jedynie w skalistych miejscach wybrzeża pomiędzy przylądkami Mbako i Mbembe, w pobliżu wyspy Likoma. Często widywany w obszarze strefy przejściowej. Żyje na głębokości od 3 do 20 metrów^[3].

Opis

Osiągają w naturze do 9 cm długości (samice do 8 cm), w akwariach mogą osiągać nieco większe rozmiary^[3]. Dymorfizm płciowy słabo uwidoczniony, płeć trudna do odróżnienia u młodych osobników.

Zachowania godowe: Wszystkie osobniki mają identyczne ubarwienie i wykazują tendencje do życia w samotności. Dochodzi między nimi do stałych utarczek^[3]. Do tarła potrafią przystępować już 5–6 cm samice i około 7 cm samce. Inkubacja trwa od 20 do 30 dni. Tarło wygląda typowo dla pyszczaków z grupy „mbuna” – samiec zwabia samicę w swój rewir, którym może być grota, płaski kamień czy wykopany dołek. Tam krążąc wokół siebie na przemian samiec drażni ruchami pyszczka okolice organów płciowych samicy, a ona podrażnia ruchami pyska okolice atrapy jajowej samca, stymulując go w ten sposób do wypuszczenia mleczu. Co kilka obrotów samica wypuszcza 1–3 ziaren ikry i natychmiast chwyta je do pyska. Następnie doprowadza do zapłodnienia ikry. Samica w zależności od wieku i wielkości wypuszcza 10–20 młodych. Młode są dość duże (0,9 cm – 1,2 cm) i w pierwszych dniach są kremowe z dwoma czarnymi pasami, niebieskie przebłyski pojawiają się jedynie na płetwach. W ciągu 7–10 dni maluchy stają się wiernymi kopiami swoich rodziców. Wychów nie jest problematyczny^[4].

Hodowla w akwarium

W akwarium dość agresywna i terytorialna. Utrzymanie haremu składającego się z więcej niż jednego samca wymaga zbiornika o długości min. 120 cm (w wielogatunkowym nawet 150 cm). W akwarium powinno znajdować się dużo kryjówek, szczególnie szczelin w półkach skalnych, gdzie schronienie znajdują słabsze osobniki i inkubujące samice. Jest pyszczakiem wszystkożernym. Dominującymi składnikami diety powinny być pokarmy roślinne – w szczególności te z dużą zawartością spiruliny. W skład diety trzeba wprowadzić lekkie pokarmy zwierzęce najlepiej mrożone lub żywe (mrożony solowiec, kryl, wodzień czy mięso krewetek oraz małży). Jako urozmaicenie można podawać pokarmy przeznaczone dla ludzi, m.in. ryż, kaszę kukurydzianą, kaszę mannę, płatki owsiane, makaron czy liście sałaty^[4].

Zalecane warunki w akwarium^[5]
Zbiornik	długość min. 100 cm
Temperatura wody	23 – 28 °C
Twardość wody ogólna (dH)	6 – 10 (°n)
Twardość wody węglanowa (dKH)	10 – 12 (°n)
Skala pH	7,6 – 8,5
Pokarm	odżywia się peryfitonem porastającym skały oraz planktonem

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b Melanochromis cyaneorhabdos, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2020-05-29] (ang.).
↑ ^a ^b Pseudotropheus cyaneorhabdos, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Ad Konnings, Back to Nature. Przewodnik po Świecie Pielęgnic z Malawi (ISBN 83-89279-05-3, TIGRA 2003)
↑ ^a ^b W. Sierakowski, Melanochromis cyaneorhabdos – maingano (www.klub-malawi.pl, 2007)
↑ M. Kielan, Woda jeziora Malawi (www.malawi.org.pl)

Bibliografia

Wojciech Sierakowski: Melanochromis cyaneorhabdos – maingano. Polskie Stowarzyszenie Miłośników Pielęgnic Klub Malawi, 17-06-2007. [dostęp 2010-01-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-27)].
Ad Konings: Back to Nature. Przewodnik po świecie pielęgnic z Malawi. Piaseczno: TIGRA System Polska Sp. z o.o., 2003, s. 137-138. ISBN 83-89279-05-3.
Marzenna Kielan: Woda jeziora Malawi. www.malawi.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-21)].

Linki zewnętrzne

Pseudotropheus cyaneorhabdos. [w:] FishBase [on-line]. [dostęp 2020-05-29]. (ang.).

[itis-1] Melanochromis cyaneorhabdos, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2020-05-29] (ang.).

[iucn-2] Pseudotropheus cyaneorhabdos, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[BTN-3] Ad Konnings, Back to Nature. Przewodnik po Świecie Pielęgnic z Malawi (ISBN 83-89279-05-3, TIGRA 2003)

[KM-4] W. Sierakowski, Melanochromis cyaneorhabdos – maingano (www.klub-malawi.pl, 2007)

[Kielan-5] M. Kielan, Woda jeziora Malawi (www.malawi.org.pl)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]