Mer (chemia) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2021-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Mer (gr. meros = „część”) – najprostszy, jaki da się wyróżnić, stale powtarzający się fragment cząsteczki polimeru, która to cząsteczka składa się z bardzo długiego łańcucha merów, zakończonego na obu końcach grupami końcowymi.

W przypadku polimerów syntetycznych (tj. otrzymywanych na drodze syntezy) w wyniku reakcji polimeryzacji często przyjmuje się, że merem jest nie najprostszy dający się wyróżnić fragment cząsteczki, lecz ten fragment, który bezpośrednio pochodzi od reagującego monomeru.

Np. w cząsteczce polietylenu: –CH₂CH₂CH₂CH₂CH₂CH₂CH₂CH₂CH₂CH₂–

najprostszym powtarzalnym fragmentem cząsteczki jest grupa –CH₂–, jednak ze względu na to, że polietylen otrzymuje się w wyniku polimeryzacji etylenu CH₂=CH₂, przyjmuje się, że merem w polietylenie jest fragment [-CH₂CH₂-].

• monomery, dimery, trimery, tetramery
• oligomery
• polimery
• telomery