Michał Fadel z Bejrutu – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 1710 |
---|---|
Data śmierci | 17 maja 1795 |
Maronicki patriarcha Antiochii | |
Okres sprawowania | 1793-1795 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat | prawdopodobnie 1731[1] |
Sakra biskupia | 1762[1] |
Wybór patriarchy | 10 września 1793[1] |
Konsekrator | |||||
---|---|---|---|---|---|
|
Michał Fadel z Bejrutu (ur. 1710 w Bejrucie[1], zm. 17 maja 1795[1]) – duchowny katolicki kościoła maronickiego, w latach 1793–1795 64. patriarcha tego kościoła - "maronicki patriarcha Antiochii i całego Wschodu".
W 1762 został mianowany biskupem Tyru[1], a prawdopodobnie w 1786 biskupem Bejrutu[1].