Michaił Astaszkin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Michaił Astaszkin
Михаил Асташкин
kapitan lotnictwa kapitan lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

30 grudnia 1908
Naszczi, obwód riazański

Data i miejsce śmierci

14 września 1941
rejon bielajewski, obwód odeski

Przebieg służby
Lata służby

1930–1941

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Jednostki

69 pułk lotnictwa myśliwskiego Samodzielnej Armii Nadmorskiej

Stanowiska

dowódca eskadry

Główne wojny i bitwy

wojna zimowa,
front wschodni (II wojna światowa)

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order LeninaOrder Czerwonego SztandaruOrder Czerwonego Sztandaru

Michaił Jegorowicz Astaszkin (ros. Михаил Егорович Асташкин, ur. 17 grudnia?/30 grudnia 1908 we wsi Naszczi obecnie w obwodzie riazańskim, zm. 14 września 1941 k. chutoru Ważnyj w rejonie bielajewskim w obwodzie odeskim) – radziecki lotnik wojskowy, kapitan, odznaczony pośmiertnie Złotą Gwiazdą Bohatera Związku Radzieckiego (1942).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1925 skończył 7-letnią szkołę w mieście Jełat´ma, w 1930 został powołany do Armii Czerwonej, od 1932 należał do WKP(b). W 1932 został skierowany do wojskowo-teoretycznej szkoły lotników w Leningradzie, w której ukończył teoretyczny kurs, później uczył się w wojskowej szkole lotniczej w Engelsie, którą ukończył w grudniu 1934 i został instruktorem lotniczym. W 1940 uczestniczył w wojnie z Finlandią jako dowódca eskadry, za udział w walkach został odznaczony orderem, później wyznaczono go dowódcą 1 eskadry w 69 pułku lotnictwa myśliwskiego. Po ataku Niemiec na ZSRR brał udział w walkach w składzie Samodzielnej Armii Nadmorskiej, wyróżniając się w obronie Odessy. Wykonał 162 loty bojowe, w tym 62 szturmowe na pozycje wojsk przeciwnika, poza tym strącił osobiście 4 i w grupie 8 samolotów wroga. 14 września 1941 został trafiony w walce powietrznej, po czym skierował płonący samolot na skupisko piechoty wroga w rejonie chutoru Ważnyj w obwodzie odeskim, ginąc przy tym. Jego imieniem nazwano ulicę w Odessie.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  • Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (pośmiertnie, 19 lutego 1942)
  • Order Lenina (pośmiertnie, 19 lutego 1942)
  • Order Czerwonego Sztandaru (dwukrotnie, 1940 i pośmiertnie 5 listopada 1941)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]