Michaił Sołowjow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Michaił Sołowjow

Data i miejsce urodzenia	8 listopada 1896 Czamłycka
Data śmierci	po 1968
Przebieg służby
Formacja	Czeka NKWD
Główne wojny i bitwy	zbrodnia katyńska
Odznaczenia

Michaił Matwiejewicz Sołowjow (ur. 27 października^?/8 listopada 1896 w stanicy Czamłyckiej w oddziale łabińskim w obwodzie kubańskim, zm. ?) – funkcjonariusz radzieckich organów bezpieczeństwa, jeden z wykonawców zbrodni katyńskiej.

Pochodził z ubogiej rosyjskiej rodziny chłopskiej (ojciec zginął w 1915 na froncie I wojny światowej), miał wykształcenie podstawowe. Od 1918 w organach Czeki, wiosną 1940 uczestniczył w masowym mordzie na polskich jeńcach z obozu w Kozielsku, za co 26 października 1940 ludowy komisarz spraw wewnętrznych ZSRR Ławrientij Beria przyznał mu nagrodę pieniężną. W 1951 pracownik Zarządu MGB obwodu smoleńskiego, w 1968 mieszkał w Smoleńsku.

• Order Lenina (6 listopada 1946)
• Order Czerwonego Sztandaru (dwukrotnie - 30 kwietnia 1946 i 24 listopada 1950)
• Medal „Za zasługi bojowe” (21 czerwca 1968)

• Nikita Pietrow, Psy Stalina, Warszawa 2012.