Micrastur – Wikipedia, wolna encyklopedia

Micrastur[1]
G.R. Gray, 1841[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – trębacz prążkowany (M. ruficollis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

sokołowe

Rodzina

sokołowate

Podrodzina

trębacze

Rodzaj

Micrastur

Typ nomenklatoryczny

Falco brachypterus Temminck, 1822 (= Sparvius semitorquatus Vieillot, 1817)

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Micrasturrodzaj ptaków z podrodziny trębaczy (Herpetotherinae) w rodzinie sokołowatych (Falconidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce[12].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 30–58 cm, rozpiętość skrzydeł 46–72 cm; masa ciała samic 170–940 g, samców 144–646 g[12].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Micrastur: gr. μικρος mikros „mały, krótki”; rodzaj Astur Lacépède, 1799 (jastrząb)[13].
  • Brachypterus: epitet gatunkowy Falco brachypterus Temminck, 1822[a]; gr. βραχυπτερος brakhupteros „krótkoskrzydły”, od βραχυς brakhus „krótki”; -πτερος -pteros „-skrzydły”, od πτερον pteron „skrzydło”[13].
  • Carnifex: łac. carnifex, carnificis „kat, morderca”, od caro, carnis „ciało”, mięso; facere „powodować”[13]. Gatunek typowy: Carnifex naso Lesson, 1842.
  • Climacocercus (Climacourus): gr. κλιμαξ klimax, κλιμακος klimakos „drabina”; κερκος kerkos „ogon”[13]. Gatunek typowy: Falco brachypterus Temminck, 1822 (= Sparvius semitorquatus Vieillot, 1817).
  • Rhyncomegas (Rhyncomegus): gr. ῥυγχος rhunkhos „dziób”; μεγας megas „wielki”[13]. Gatunek typowy: Falco brachypterus Temminck, 1822 (= Sparvius semitorquatus Vieillot, 1817).
  • Nothierax: gr. νοθος nothos „fałszywy, hybrydowy”; ἱεραξ hierax, ἱερακος hierakos „jastrząb, sokół”[13]. Gatunek typowy: Falco xanthothorax Temminck, 1821 (= Sparvius ruficollis Vieillot, 1817).
  • Thrasyaccipiter: gr. θρασυς thrasus „śmiały, zuchwały”; rodzaj Accipiter Brisson, 1760 (jastrząb)[13]. Gatunek typowy: Thrasyaccipiter seminocturnis Bertoni, 1901 (= Sparvius ruficollis Vieillot, 1817).
  • Clamosocircus: łac. clamosus „hałaśliwy, głośny”, od clamare „krzyczeć”; rodzaj Circus Lacépède, 1799 (błotniak)[13]. Gatunek typowy: Sparvius gilvicollis Vieillot, 1817.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[14]:

  1. Synonim M. semitorquatus.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Micrastur, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. G.R. Gray: A list of the genera of birds: with their synonyma and an indication of the typical species of each genus. Wyd. 2nd ed., rev., augm., and accompanied with an index. London: Printed and sold by R. and J.E. Taylor, 1841, s. 6. (ang.).
  3. R.P. Lesson: Compléments de Buffon. Wyd. 2. éd. / rev., corr. et augm. par l'auteur. Paris: P. Pourrat Frères, 1838, s. 113. (fr.).
  4. R.P. Lesson. Nouveau genre d’oiseaux de proie. „L’Écho du monde savant et l’Hermès”. 9, s. kol. 1084, 1842. (fr.). 
  5. J.J. von Tschudi (J. Cabanis). Avium conspectus quae in Republica Peruana reperiuntur et pleraeque observatae vel collectae sunt in itinere. „Archiv für Naturgeschichte”. 10 (1), s. 265, 1844. (łac.). 
  6. Ch.-L. Bonaparte. Revue générale de la classe des Oiseaux. „Revue et Magasin de Zoologie pure et appliquée”. 2e Série. 2, s. 489, 1850. (fr.). 
  7. Ch.-L. Bonaparte. Notes sur les collections rapportées en 1853, par M.A. Delattre, de son voyage en Californie et clans le Nicaragua. „Comptes Rendus hebdomadaires des séances de l’Académie des Sciences”. 37, s. 809, 1853. (fr.). 
  8. R. Ridgway. Revision of the Falconine Genera, Micrastur, Geranospiza and Rupornis, and the Strigine genus, Glaucidium. „Proceedings of the Boston Society for Natural History”. 16, s. 73, 1874. (ang.). 
  9. C.J. Sundevall. „Öfversigt Konglica Svenska Vetenskaps-Akademiens nya Handlingar”. 31 (2), s. 25, 1874. (szw.). 
  10. M.S. Bertoni. Aves nuevas del Paraguay. „Anales Científicos Paraguayos”. 1 (1), s. 164, 1901. (hiszp.). 
  11. H.K. Swann: A monograph of the Birds of Prey (order Accipitres). London: Wheldon & Wesley, 1924, s. 145. (ang.).
  12. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Falcons and Caracaras (Falconidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.falcon1.01. [dostęp 2020-10-15]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  13. a b c d e f g h Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  14. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Herpetotherinae Lesson, 1843 – trębacze (wersja: 2019-04-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-15].