French
DeutschMieczysław Mączyński – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Pełne imię i nazwisko | Mieczysław Jan Kanty Mączyński |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 21 października 1882 |
| Data i miejsce śmierci | 4 listopada 1940 |
| Zawód, zajęcie | inżynier leśnik, działacz turystyki górskiej, działacz społeczny |
| Narodowość | polska |
| Odznaczenia | |
   | |
Mieczysław Mączyński (ur. 21 października 1882 w Wadowicach, zm. 4 listopada 1940 w Mauthausen-Gusen) – polski inżynier leśnik, działacz turystyki górskiej, działacz społeczny.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Franciszka (1842–1887) i Józefy z Furgalskich, brat Franciszka Mateusza. Mąż Marii Czeskiej-Mączyńskiej, literatki. Ukończył wyższą szkołę realną w Krakowie. W latach 1902–1905 studiował na Wydziale Leśnym Akademii Ziemiańskiej w Wiedniu, uzyskując tytuł inżyniera leśnika. Od 1905 pracował u żywieckich Habsburgów – od 1934 był dyrektorem generalnym leśnych dóbr żywieckich. W 1914 walczył w 2 Pułku Piechoty II Brygady Legionów i został ranny w bitwie pod Mołotkowem. Współzałożyciel Oddziału Babiogórskiego Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w Żywcu – prezes tego Towarzystwa oraz Towarzystwa Szkoły Ludowej w Żywcu. W 1921 stanął na czele Oddziału Babiogórskiego Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Dwukrotnie rozbudowywał i unowocześniał schronisko na Markowych Szczawinach. Dobudował część schroniskową do nowej gajówki pod Pilskiem. Popierał budowę dużych schronisk na Hali Miziowej i w Zwardoniu, jak również odważne projekty znakarskie młodego pokolenia turystów babiogórskich (m.in. Józefa Merty i Władysława Midowicza). Od 1924 do 1940 był członkiem zarządu głównego PTT (od 1937 do 1940 jednym z wiceprezesów). Po wybuchu II wojny światowej, od 2 września 1939 przez kilka tygodni pełnił funkcję burmistrza Żywca. W kwietniu 1940 aresztowany przez gestapo i uwięziony w Bielsku. 25 kwietnia 1940 przewieziony do KL Dachau, następnie do obozu koncentracyjnego Mauthausen-Gusen, gdzie 4 listopada 1940 został zamordowany. Grób symboliczny znajduje się na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (sektor SC8-B-1)[1].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Złoty Krzyż Zasługi[2]
- Medal Niepodległości (9 października 1933)[3]
- Srebrny Wawrzyn Akademicki (7 listopada 1936)[4]
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]Jego imieniem nazwana została ścieżka z Huciska na Babią Górę (tzw. Ścieżka Żywczaków)[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Cmentarz parafialny Kraków Salwator - wyszukiwarka osób pochowanych [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2020-06-06].
- ↑ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 194. [dostęp 2021-08-13].
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 235, poz. 255 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 261, poz. 461 „za krzewienie czytelnictwa”.
- ↑ Mała Encyklopedia Babiogórska, Władysław Midowicz (red.), Pruszków: Rewasz, 1992, s. 51, ISBN 83-85557-04-0, OCLC 749244498.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Klistała: Martyrologium mieszkańców Żywca, Czernichowa, Gilowic, Jeleśni, Koszarawy, Lipowej, Łękawicy, Łodygowic, Milówki, Radziechowych, Rajczy, Stryszawy, Suchej, Węgierskiej Górki i innych – w latach 1939–1945. Słownik biograficzny. Bielsko-Biała: Towarzystwo Miłośników Ziemi Żywieckiej, 2009. ISBN 978-83-60878-09-5. [dostęp 2020-06-06].