French
DeutschMielno (jezioro w gminie Radowo Małe) – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Region | |
| Wysokość lustra | 67,0 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia | 10,13 – 12,0 ha |
| Głębokość • maksymalna |
|
Położenie na mapie gminy Radowo Małe  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu łobeskiego  | |
 53°35′59″N 15°32′05″E/53,599722 15,534722 | |
Mielno – jezioro na Pojezierzu Ińskim, położone w gminie Radowo Małe, w powiecie łobeskim, w woj. zachodniopomorskim.
Powierzchnia zbiornika wynosi według różnych źródeł od 10,13 ha[1] do 12,0 ha[2]. Maksymalna głębokość jeziora sięga 10,0 m[2].
Mielno w typologii rybackiej jest jeziorem karasiowym[1].
Przez jezioro przepływa dopływ z Jeziora Koniego, który wypływa od południowego brzegu i uchodzi do Reskiej Węgorzy[3].
W 1955 roku zmieniono urzędowo niemiecką nazwę jeziora – Möllen-See, na polską nazwę – Miałeczno[4]. W 2006 roku Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych w wykazie hydronimów przedstawiła nazwę Mielno[5]. Na Pojezierzu Ińskim a zarazem w powiecie łobeskim jest jeszcze jedno jezioro o nazwie Mielno.
Wzdłuż wschodniego brzegu jeziora biegnie granica między gminą Radowo Małe a gminą Łobez.
Ok. 1,2 km na północ od jeziora leży wieś Dobieszewo.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b NB-2 Wody powierzchniowe przeznaczone do bytowania ryb karpiowatych w warunkach naturalnych oraz umożliwiające migrację ryb. Szczecin: Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Szczecinie.
- ↑ a b 4.6.1. Obszary zasobowe. W: Plan rozwoju lokalnego gminy Radowo Małe wraz z Wieloletnim Planem Inwestycyjnym na lata 2007-2013. UG Radowo Małe, 2007-12, s. 31.
- ↑ Arkusz N-33-92-A. W: Zakład Hydrografii i Morfologii Koryt Rzecznych IMGW: Rastrowa Mapa Podziału Hydrograficznego Polski. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, 2007-10. [dostęp 2009-08-09].
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 118, poz. 1571, s. 1900
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 211, ISBN 83-239-9607-5.