Mieszana Komisja Reewakuacyjna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mieszana Komisja Reewakuacyjna (Смешанная Реэвакуационная Комиссия), Mieszana Rosyjsko-Ukraińsko-Polska Komisja Reewakuacyjna (Смешанная российско-украинско-польская реэвакуационная комиссия), Mieszana Polsko-Sowiecka Komisja Reewakuacyjna – jeden z organów wykonawczych zawartego traktatu ryskiego.

Komisja została powołana na podstawie artykułu Art. XV, pkt. 7 Traktatu ryskiego celem reewakuacji mienia stron Traktatu.

W skład Mieszanej Komisji Reewakuacyjnej weszły delegacje, pełniąc swoje funkcje również w Specjalnej Komisji Mieszanej - polska oraz rosyjsko-ukraińsko-białoruska.

Prezesami polskiej delegacji byli

• Antoni Olszewski (1921-1922)
• dr Edward Kuntze (1923-1935)

prezesami delegacji rosyjsko-ukraińsko-białoruskiej

• prof. Otto Szmidt (1921)
• Piotr Wojkow (1921-1926)
• Herman Lazaris (1927-1928)
• Mikołaj Kołczanowski (1928-)

Powołano podkomisje:

• Podkomisja Kolejowa
• Podkomisja Szosowo-Wodna
• Podkomisja Przemysłowa
• Podkomisja Rolna
• Podkomisja mienia b. Przedstawicielstw Polskich w Rosji i na Ukrainie

Główna Komisja rezydowała w Moskwie, w pałacyku A.A. Urusowa (proj. W.A. Gamburcew) przy Małym Charitoniewskim pier. 3 (Малый Харитоньевский пер.) (1922), oraz delegatury - w Warszawie i Piotrogrodzie.^[1]

• Jerzy Kumaniecki: Pokój polsko-radziecki 1921. Geneza–rokowania–traktat–komisje mieszane, Warszawa 1985