Mika Karttunen – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mika Karttunen

Mika Karttunen, Warszawa 2013
Data urodzenia	30 maja 1981
Obywatelstwo	Finlandia
Tytuł szachowy	mistrz międzynarodowy (2001)
Ranking FIDE	2447 (01.05.2012)
Ranking krajowy FIDE	4

Mika Karttunen (ur. 30 maja 1981) – fiński szachista, mistrz międzynarodowy od 2001 roku.

W latach 1995–2001 kilkukrotnie reprezentował Finlandię na mistrzostwach świata i Europy juniorów w różnych kategoriach wiekowych. Od 2000 r. należy do ścisłej czołówki fińskich szachistów. Wielokrotnie startował w finałach indywidualnych mistrzostw Finlandii, zdobywając 9 medali, w tym 5 złotych (2002, 2006, 2007, 2009, 2010), 2 srebrne (2000, 2011) oraz 2 brązowe (2001, 2008)^[1]. Wielokrotnie startował w reprezentacji kraju, w tym sześciokrotnie na szachowych olimpiadach (w latach 2000–2010)^[2] oraz pięciokrotnie na drużynowych mistrzostwach Europy (w latach 2003–2011)^[3]. Wielokrotnie uczestniczył w rozgrywkach o Klubowy Puchar Europy, w 2005 r. zdobywając w Saint-Vincent srebrny medal za indywidualny wynik na II szachownicy^[4][5].

Odniósł kilka sukcesów w turniejach międzynarodowych, m.in. w Budapeszcie (2000, turniej First Saturday FS04 IM-B, III m.) oraz Helsinkach (2002, dz. I m. wspólnie z Ollim Salmensuu).

Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnął 1 stycznia 2001 r., z wynikiem 2468 punktów zajmował wówczas 1. miejsce wśród fińskich szachistów^[6].

• ChessBase Megabase 2010
• Individual Calculations: Karttunen, Mika (ang.)

• Mika Karttunen – wybrane partie szachowe (ang.)
• Mika Karttunen – profil na stronie FIDE (ang.)