Mikko Lehtonen (ur. 1994) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Mikko Lehtonen w barwach Finlandii (2017) | ||||||||||
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obywatelstwo | ||||||||||
Wzrost | 182 cm | |||||||||
Pozycja | obrońca | |||||||||
Uchwyt | lewy | |||||||||
Informacje klubowe | ||||||||||
Klub | ||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Mikko Lehtonen (ur. 16 stycznia 1994 w Turku) – fiński hokeista, reprezentant Finlandii, dwukrotny olimpijczyk.
Jego brat Matias (ur. 1995) także został hokeistą[1].
Kariera
[edytuj | edytuj kod]- TPS U16 (2009–2010)
- TPS U17 (2009–2010)
- TPS U18 (2010–2012)
- TPS U20 (2010–2013)
- TPS (2011–2013)
- TuTo (2013–2014)
- TPS (2014–2015)
- TuTo (2015)
- KooKoo (2015–2017)
- HV71 (2017)
- Tappara (2017–2018)
- HV71 (2018–2019)
- Jokerit (2019–2020)
- Toronto Maple Leafs (2021)
- Columbus Blue Jackets (2021)
- SKA Sankt Petersburg (2021–2022)
- ZSC Lions (2022–)
Wychowanek klubu Kiekko-67. Od juniorskich kategorii wiekowych rozwijał karierę w klubie TPS. Występował w seniorskiej drużynie klubu oraz był zawodnikiem fińskich zespołów TuTo i KooKoo. W lutym 2017 przeszedł do szwedzkiego klubu HV71[2]. W maju 2017 został zaangażowany przez Tapparę[3], a rok później ponownie trafił do HV71[4]. W kwietniu 2019 został zatrudniony przez stołeczny fiński klub Jokerit z Helsinek, występujący w rosyjskich rozgrywkach KHL[5]. W maju 2020 ogłoszono jego transfer do kanadyjskiego zespołu Toronto Maple Leafs w NHL[6]. 1 sierpnia 2020 poinformowano, że został wypożyczony z tego klubu do Jokeritu na sezon KHL (2020/2021)[7]. 20 listopada 2020 ogłoszono rozwiązanie jego umowy w Jokericie przy zastrzeżeniu, że klub zachowuje jego prawa zawodnicze w ramach KHL[8].
18 stycznia 2021 zadebiutował w NHL w barwach drużyny z Toronto i zagrał w niej dziewięć spotkań w rozpoczętym z opóźnieniem sezonie NHL (2020/2021)[9]. Niespełna dwa miesiące później, 12 marca został zawodnikiem amerykańskiego klubu Columbus Blue Jackets, w toku wymiany za swojego rodaka, bramkarza Veiniego Vehviläinena[10][11]. W pierwszej połowie października 2021 został umieszczony na liście waivers[12]. Kilka dni później ogłoszono jego powrót do SKA Sankt Petersburg w KHL[13]. W maju 2022 podpisał dwuletni kontrakt ze szwajcarskim ZSC Lions[14].
W barwach reprezentacji juniorskich Finlancii uczestniczył w turniejach mistrzostw świata juniorów do lat 17 edycji 2011, mistrzostw Europy juniorów do lat 18 edycji 2012, mistrzostw świata juniorów do lat 20 edycji 2014. Z reprezentacją Finlandii seniorów uczestniczył w turniejach mistrzostw świata edycji 2017, 2019, 2022 oraz zimowych igrzysk olimpijskich 2018, 2022.
Jako zawodnik zyskał przydomek Bobi[15].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]- Reprezentacyjne
- Srebrny medal olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy: 2011
- Złoty medal mistrzostw świata juniorów do lat 20: 2014
- Złoty medal mistrzostw świata: 2019, 2022
- Złoty medal zimowych igrzysk olimpijskich: 2022
- Klubowe
- Złoty medal Jr. B2 SM-sarja: 2010 z TPS U17
- Srebrny medal Jr. B SM-sarja: 2011 z TPS U18
- Brązowy medal Jr. B SM-sarja: 2012 z TPS U18
- Brązowy medal Mestis: 2014 z TuTo
- Złoty medal mistrzostw Szwecji: 2017 z HV71
- Srebrny medal mistrzostw Finlandii: 2018 z Tapparą
- Indywidualne
- Jr. A SM-liiga 2011/2012: najlepszy debiutant miesiąca - styczeń 2012
- Mestis 2013/2014:
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji +/- w sezonie zasadniczym: +22
- Drugi skład gwiazd sezonu
- Mestis 2014/2015:
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w fazie play-off: 9 pkt.
- Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2019/Elita:
- KHL (2019/2020):
- Najlepszy obrońca tygodnia - 14 października 2019[18], 10 grudnia 2019[19]
- Najlepszy obrońca miesiąca - listopad 2019[20], grudzień 2020[21], styczeń 2020[22]
- Mecz Gwiazd KHL - zwycięski najazd w finale w barwach Dywizji Bobrowa (19 stycznia 2020)[23][24]
- Najlepszy zawodnik tygodnia - 4 grudnia 2019[25]
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców wśród obrońców w sezonie zasadniczym: 17 goli
- Piąte miejsce w klasyfikacji asystentów w sezonie zasadniczym: 32 asysty
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów wśród obrońców w sezonie zasadniczym: 32 asysty
- Pierwsze miejsce w punktacji kanadyjskiej wśród obrońców w sezonie zasadniczym: 49 punktów
- Hokej na lodzie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022 – turniej mężczyzn:
- KHL (2021/2022):
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji średniego czasu na lodzie wśród obrońców w sezonie zasadniczym: 27,04 min.
- Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2022 (elita):
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Matias Lehtonen - Elite Prospects [online], www.eliteprospects.com [dostęp 2020-01-25] (ang.).
- ↑ HV71 värvar finländsk landslagsman - HV71 [online], www.hv71.se [dostęp 2020-01-25] (szw.).
- ↑ Tappara julkaisi lukuisia pelaajahankintoja | Tappara [online], www.tappara.fi [dostęp 2020-01-25] .
- ↑ Guldback återvänder till HV71 - HV71 [online], www.hv71.se [dostęp 2020-01-25] (szw.).
- ↑ Maajoukkuepuolustaja Lehtonen Jokereihin | Jokerit.com [online], www.jokerit.com [dostęp 2020-01-25] (fiń.).
- ↑ Maple Leafs Sign Mikko Lehtonen | NHL.com [online], www.nhl.com [dostęp 2020-07-09] (ang.).
- ↑ https://www.jokerit.com/lehtonen-lainapestilla-takaisin-jokeripaitaan
- ↑ https://en.khl.ru/news/2020/11/29/475358.html
- ↑ Shilton: Mikko Lehtonen set for Toronto Maple Leafs debut - TSN.ca [online], tsn.ca [dostęp 2024-04-24] (ang.).
- ↑ CBJ acquire D Lehtonen from TOR in exchange for G Vehvilainen | Columbus Blue Jackets [online], nhl.com [dostęp 2024-04-24] (ang.).
- ↑ Maple Leafs Acquire Veini Vehviläinen From Columbus | Toronto Maple Leafs [online], nhl.com [dostęp 2024-04-24] (ang.).
- ↑ CBJ suspend D Mikko Lehtonen, place him on unconditional waivers | Columbus Blue Jackets [online], nhl.com [dostęp 2024-04-24] (ang.).
- ↑ https://www.ska.ru/news/view/mikko-liekhtonien-v-ska/
- ↑ Mikko Lehtonen zu den ZSC Lions | ZSC Lions [online], zsclions.ch [dostęp 2024-04-24] (niem.).
- ↑ ”Rautajätti, 007, Kaapeli” – Leijonat julkaisi pelaajien lempinimet, tunnistatko kuka on kuka? - MTVuutiset.fi [online], www.mtvuutiset.fi [dostęp 2020-01-25] (fiń.).
- ↑ IIHF - Stone named MVP [online], www.iihf.com [dostęp 2020-01-25] (ang.).
- ↑ https://www.iihf.com/pdf/690/ihm690000_98_1_0
- ↑ Best Players of the sixth Week: Pasquale, Lehtonen, Bakos, and Misyul : News : Kontinental Hockey League (KHL) [online], en.khl.ru [dostęp 2020-01-25] .
- ↑ Best Players of the 13th Week: Hrubec, Lehtonen, Starchenko and Pylenkov : News : Kontinental Hockey League (KHL) [online], en.khl.ru [dostęp 2020-01-25] .
- ↑ Players of the Month: Bilyalov, Lehtonen, Jaskin and Marchenko. khl.ru, 2019-12-03. [dostęp 2019-12-03]. (ang.).
- ↑ Players of the Month: Kovar, Lehtonen, Starchenko and Trishin. khl.ru, 2019-12-31. [dostęp 2019-12-31]. (ang.).
- ↑ Players of the Month: Sorokin, Lehtonen, Slepyshev, and Morozov. khl.ru, 2020-02-01. [dostęp 2020-02-01]. (ang.).
- ↑ Game summary: Bobrov - Tarasov : Kontinental Hockey League (KHL) [online], en.khl.ru [dostęp 2020-01-23] .
- ↑ KHL All-Star Game – Gold for Team Bobrov : News : Kontinental Hockey League (KHL) [online], en.khl.ru [dostęp 2020-01-23] .
- ↑ Man of the Week – Mikko Lehtonen : News : Kontinental Hockey League (KHL) [online], en.khl.ru [dostęp 2020-01-25] .
- ↑ https://www.iihf.com/pdf/752/ihm752000_85g_27_0
- ↑ Andy Potts: Slafkovsky voted MVP. iihf.com, 2022-02-19. [dostęp 2022-02-20]. (ang.).
- ↑ https://www.iihf.com/pdf/749/ihm749000_85d_49_0
- ↑ https://www.iihf.com/pdf/749/ihm749000_85b_48_0
- ↑ Derek O'Brien: Olkinuora MVP, All-Stars named. iihf.com, 2022-05-29. [dostęp 2022-06-17]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mikko Lehtonen (ur. 1994) w bazie Eliteprospects.com (ang.)
- Mikko Lehtonen (ur. 1994) w bazie The Internet Hockey Database (ang.)
- Mikko Lehtonen – profil na stronie KHL
- Mikko Lehtonen – profil na stronie NHL