Mikrojęzyki – Wikipedia, wolna encyklopedia
Mikrojęzyki (literackie) – etnolekty literackie o zmniejszonych zdolnościach poliwalencyjnych, używane przez grupy słabo lub niewyraźnie uformowane pod względem etnonacjonalnym. Mogą cechować się mniejszym lub większym stopniem normalizacji, choć współistnieją ze standardem ogólnonarodowym[1][2]. Mają nieznaną lub mało znaną literaturę piękną.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Grażyna Balowska , Mikrojęzyki literackie, „Socjolingwistyka”, 16, Wydaw. Instytutu Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, 2000, s. 41-49 .
- ↑ Литературный микроязык [online], Академик [dostęp 2019-01-08] (ros.).