Mikrojęzyki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mikrojęzyki (literackie)etnolekty literackie o zmniejszonych zdolnościach poliwalencyjnych, używane przez grupy słabo lub niewyraźnie uformowane pod względem etnonacjonalnym. Mogą cechować się mniejszym lub większym stopniem normalizacji, choć współistnieją ze standardem ogólnonarodowym[1][2]. Mają nieznaną lub mało znaną literaturę piękną.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Grażyna Balowska, Mikrojęzyki literackie, „Socjolingwistyka”, 16, Wydaw. Instytutu Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, 2000, s. 41-49.
  2. Литературный микроязык [online], Академик [dostęp 2019-01-08] (ros.).