Mina podziemna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mina podziemna (piec prochowy) – mina stosowana dawniej w walce podziemno-minerskiej, umieszczana w komorze podziemno-minerskiej. W zależności od wielkości ładunku wybuchowego i efektu działania wybuchu rozróżnia się:

• miny zwykłe,
• miny przeładowane,
• miny niedoładowane (miny głuche).

• chodnik minowy

Zobacz hasło mina w Wikisłowniku

• Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 225. ISBN 83-11-06229-3.