Monaster Leśniańskiej Ikony Matki Bożej w Chavincourt-Provemont – Wikipedia, wolna encyklopedia

Monaster Leśniańskiej Ikony Matki Bożej

Cerkiew monasteru Leśniańskiej Ikony Matki Bożej w Chauvincourt-Provemont
Państwo	Francja
Miejscowość	Chauvincourt-Provemont
Kościół	Rosyjski Kościół Prawdziwie Prawosławny
Eparchia	eparchia zachodnioeuropejska
igumenia	Makryna (Chołmowa)
Klauzura	nie
Typ monasteru	żeński
Liczba mniszek (pocz. XXI w.)	13
Założyciel klasztoru	ihumenia Teodozja (Lwowa)
Materiał budowlany	cegła
Data budowy	XVIII w.
Położenie na mapie Francji Monaster Leśniańskiej Ikony Matki Bożej
Położenie na mapie Normandii Monaster Leśniańskiej Ikony Matki Bożej
Położenie na mapie Eure Monaster Leśniańskiej Ikony Matki Bożej
49°16′57″N 1°37′45″E/49,282589 1,629067
Multimedia w Wikimedia Commons

Monaster Leśniańskiej Ikony Matki Bożej w Chauvincourt-Provemont – żeński klasztor prawosławny w Chauvincourt-Provemont. Powstał on jako kontynuacja tradycji monasteru Narodzenia Matki Bożej w Leśnej. Po powstaniu Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji monaster wstąpił w jego jurysdykcję. Po zjednoczeniu tej struktury z patriarchatem moskiewskim zakonnice z monasteru wystąpiły z Kościoła i ogłosiły przejście pod zwierzchnictwo niekanonicznego Rosyjskiego Kościoła Prawdziwie Prawosławnego, w którym pozostają do dnia dzisiejszego.

Monaster w Chauvincourt-Provemont kontynuuje tradycję monasteru Narodzenia Matki Bożej w Leśnej, powołanego w 1889 z błogosławieństwa arcybiskupa warszawskiego i nadwiślańskiego Leoncjusza (Lebiedinskiego).

 Osobny artykuł: Monaster Narodzenia Matki Bożej w Leśnej.

Rozproszona po bieżeństwie i okrojona wspólnota monastyczna, która skupiała się nadal wokół przełożonej, mniszki Teodory (Lwowej), znalazła się – po pobycie w Petersburgu, Serbii i Besarabii – w Jugosławii. W 1950 zakonnice uzyskały zgodę na wyjazd do Francji, gdzie w 1967 nabyły osiemnastowieczną posiadłość w Provemont w Normandii. W uzyskaniu pozytywnej decyzji w sprawie opuszczenia Jugosławii, jak i w późniejszej organizacji monasteru we Francji znacząco pomógł mniszkom fakt, że wiele z nich pochodziło z arystokratycznych rodzin rosyjskich, jak również wsparcie wiernych eparchii genewskiej i zachodnioeuropejskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji. Ich monaster od początku swojego istnienia był ważnym celem pielgrzymek, głównie ze względu na przechowywaną w nim Leśniańską Ikonę Matki Bożej, zaś do 1996 także relikwie św. Atanazego Brzeskiego. Na początku XXI w. w monasterze przebywało 13 mniszek i 14 posłusznic^[1].

W monasterze kilkakrotnie odbywał się sobór archijerejski Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji. Monaster sprzeciwiał się działaniom metropolity Ławra, dążącego do zjednoczenia Kościoła z patriarchatem moskiewskim, a cztery lata po podpisaniu przez obydwa Kościoły aktu jedności kanonicznej, w 2007, przeszedł do Rosyjskiego Kościoła Prawdziwie Prawosławnego^[2].

• Katarzyna (imię świeckie: Jewgienija Borisowna Jefimowska) (1885—1925), przełożona monasteru w Leśnej
• Nina (Natalja Grigorjewna Kosakowska) (1925—1949)
• Teodora (księżna Nina Lwowa), 1949–1976
• Magdalena (Nina Pawłowna Grabbe), 1976–1987
• Atanazja (Jelena Pawłowna Gutenberg), 1987–1993
• Makryna (Marpa Karłowna Chołmowa), 1993-2019
• Eufrozyna (Molczanowa) (od 2019)

• Краткая история монастыря