Monasterzysko Wielkie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Monasterzysko Wielkie
osada
Ilustracja
Dawny (nieistniejący) dwór na XIX-wiecznej litografii
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

sztumski

Gmina

Stary Dzierzgoń

Sołectwo

Matule

Liczba ludności (2009)

193[2][3]

Strefa numeracyjna

55

Kod pocztowy

82-450[4]

Tablice rejestracyjne

GSZ

SIMC

0156943

Położenie na mapie gminy Stary Dzierzgoń
Mapa konturowa gminy Stary Dzierzgoń, po lewej znajduje się punkt z opisem „Monasterzysko Wielkie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Monasterzysko Wielkie”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Monasterzysko Wielkie”
Położenie na mapie powiatu sztumskiego
Mapa konturowa powiatu sztumskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Monasterzysko Wielkie”
Ziemia53°51′17″N 19°20′35″E/53,854722 19,343056[1]

Monasterzysko Wielkie (niem. Groß Münsterberg[5][6]) – osada w Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie sztumskim, w gminie Stary Dzierzgoń. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Matule.

W miejscowości znajduje się kościół filialny parafii w Starym Dzierzgoniu.

Pierwotna nazwa miejscowości to Monstreberg.

12 listopada 1946 r. nadano miejscowości polską nazwę Monasterzysko Wielkie, określając II przypadek jako „Monasterzyska”, a przymiotnik jako „monasterski”[5]; w późniejszym czasie zmieniono dopełniacz na „Monasterzyska Wielkiego”[7].

Administracja

[edytuj | edytuj kod]

W 1973 r. miejscowość należała do powiatu morąskiego, gmina i poczta Stary Dzierzgoń.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość wzmiankowana w dokumentach z lat 1131 i 1132 jako wieś czynszowa na 60 włókach. W 1782 r. odnotowano w miejscowości 22 domy (dymy), natomiast w 1858 r. w 16 gospodarstwach domowych mieszkały 234 osoby. W latach 1937–1939 w Monasterzysku Wielkim mieszkały 273 osoby.

W 1933 r.[8] w miejscowości mieszkało 320 osób, a w 1939 r.[9] – 271 osób[6].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków NID[10] na listę zabytków wpisana jest neogotycka kaplica grobowa z połowy XIX w. (nr rej.: A-766 z 12.09.1973), miejsce pochówku dawnych właścicieli wsi.

Kaplica to budynek o narożnych przyporach przedłużonych sterczynami w kształcie wieżyczek. We wsi znajdują się fundamenty dworu z XVIII wieku, park podworski oraz czworaki z XIX wieku[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 82977
  2. BDL :: Bank Danych Lokalnych. Główny Urząd Statystyczny, 2013. [dostęp 2013-07-19]. (pol.).
  3. Stan na 1 stycznia 2009 roku.
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 804 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. a b Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
  6. a b Michael Rademacher: Deutsche Verwaltungsgeschichte Ostpreußen, Kreis Mohrungen. 2006. [dostęp 2013-07-19]. (niem.).
  7. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  8. Stan na 16 czerwca 1933 roku.
  9. Stan na 17 maja 1939 roku.
  10. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2022-01-03].
  11. Piotr Skurzyński "Warmia, Mazury, Suwalszczyzna" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2004 s. 31 ISBN 83-7200-631-8

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]