Monumenta Poloniae Historica – Wikipedia, wolna encyklopedia

Monumenta Poloniae historica

Monumenta Poloniae Historica. Pomniki Dziejowe Polski

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania	Lwów, tomy 1–3 Kraków, tomy 3–6
Język	polski
Data wydania	1864–1893
Wydawca	August Bielowski, tomy 1–3 Akademia Umiejętności w Krakowie, tomy 3–6
Multimedia w Wikimedia Commons

Monumenta Poloniae historica (pol. Pomniki dziejowe Polski) – sześciotomowe dzieło wydane w latach 1864–1893 we Lwowie, będące zbiorem najważniejszych odpisów źródeł dotyczących historii Polski.

Autor i pomysłodawca pierwszych dwóch tomów, oraz części dotyczącej roczników trzeciego tomu, August Bielowski zebrał unikatowe listy, pamiętniki, roczniki, kroniki, żywoty, a nawet bulle i inskrypcje nagrobne, zawierające najwcześniejsze wzmianki o Słowianach zamieszkujących dzisiejsze terytorium Polski, jak również teksty pisane przez rodzimych autorów w czasie, kiedy rozwinęło się już piśmiennictwo w Polsce.

Tomy 1–3, zostały wydane nakładem własnym przez Augusta Bielowskiego, tomy 3–6 nakładem Akademii Umiejętności w Krakowie w opracowaniu lwowskiego grona członków komisji historycznej akademii. W latach 1960–1961 Państwowe Wydawnictwo Naukowe wydało reprint Monumenta Poloniae historica.

Od 1946 roku wydawana jest nowa seria MPH zatytułowana Monumenta Poloniae Historica nova series^[1].

• Monumenta Germaniae Historica

• Kopia cyfrowa “Monumenta Poloniae Historica” w KPBC