Morskie przejście graniczne Kołobrzeg – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Port | |
Rodzaj przejścia | morskie |
Rodzaj ruchu | osobowy, towarowy |
Położenie na mapie Kołobrzegu | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego | |
54°10′47″N 15°33′18″E/54,179722 15,555000 |
Morskie przejście graniczne Kołobrzeg znajduje się w Kołobrzegu może się na nim odbywać ruch osobowy i towarowy[1]. Przejście obsługuje przede wszystkim ruch graniczny portu morskiego Kołobrzeg.
Kontrola graniczna obowiązuje jachty wypływające lub wpływające z zagranicy. W wypadku poruszania się pomiędzy portami polskimi wystarczy jedynie poinformowanie kapitanatu portu i Straży Granicznej. Punkt straży granicznej i celnej znajduje się w odległości ok. 300 m od bosmanatu po stronie wschodniej i oznaczony jest tablicą w języku polskim i angielskim. Punkt odpraw czynny jest całą dobę.
Przejście jest obsługiwane przez Morski Oddział Straży Granicznej – placówkę w Kołobrzegu[2]. Na terenie portu znajduje się oddział Urzędu Celnego w Koszalinie.
W 2008 roku dokonano tu 5,0 tys. przekroczeń granicy[3]. W 2006 roku dokonano 5613 kontroli jednostek rybackich (statki rybackie, kutry i łodzie) oraz 703 kontroli jachtów i łodzi sportowych[4].
Przejście zostało formalnie ustanowione w 1961 roku[5].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 czerwca 2001 r. (Dz.U. z 2001 r. nr 62, poz. 632)
- ↑ Placówka SG w Władysławowie. Zespół prasowy MOSG. [dostęp 2010-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-12)]. (pol.).
- ↑ Turystyka w 2008 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2009-08-12, s. 134. ISSN 1425-8846.
- ↑ Tabl. 18 /44/. Ruch graniczny wybranych jednostek pływających według morskich przejść granicznych. W: Rocznik statystyczny gospodarki morskiej. Warszawa, Szczecin: Główny Urząd Statystyczny, 2007, s. 154-155. ISSN 0867-082X.
- ↑ Uchwała nr 349 Rady Ministrów z dnia 30 sierpnia 1961 r. (M.P. z 1961 r. nr 70, poz. 298)