Mroczki (podrodzina ssaków) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mroczki
Vespertilioninae
J.E. Gray, 1821[1]
Ilustracja
Przedstawiciel podrodziny – mroczek brunatny (Eptesicus fuscus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

nietoperze

Podrząd

mroczkokształtne

Nadrodzina

Vespertilionoidea

Rodzina

mroczkowate

Podrodzina

mroczki

Typ nomenklatoryczny

Vespertilio Linnaeus, 1758

Plemiona i rodzaje

10 plemion (w tym 1 incertae sedis) oraz 8 wymarłych rodzajów o statusie inertae sedis – zobacz opis w tekście

Mroczki[2] (Vespertilioninae) – podrodzina ssaków z rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Podrodzina obejmuje gatunki występujące na całym świecie oprócz rejonów arktycznych[3][4].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Do podrodziny należą następujące plemiona[5][3][2]:

Opisano również rodzaje wymarłe nie sklasyfikowane w żadnym z plemion:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. J.E. Gray. On the Natural Arrangement of Vertebrose Animals. „The London Medical Repository”. 15, s. 299, 1821. (ang.). 
  2. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 115–125. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  3. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 212–252. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  4. D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Subfamily Vespertilioninae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-02-27]. (ang.).
  5. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-17]. (ang.).
  6. J.F. Sutton & H.H. Genoways. A new vespertilionine bat from the Barstovian deposits of Montana. „Occasional Papers, Museum of Texas Tech University”. 20, s. 1, 1974. (ang.). 
  7. J.A. White. Late Cenozoic bats (subfamily Nyctophylinae) from the Anza-Borrego Desert of California. „Miscellaneous publication – University of Kansas, Museum of Natural History”. 51, s. 276, 1969. (ang.). 
  8. V.V. Rosina & Y.A. Semenov. New taxa of vespertilionid bats (Chiroptera, Mammalia) from the Late Miocene of Ukraine. „Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie”. Abhandlungen 264 (3), s. 192, 2012. DOI: 10.1127/0077-7749/2012/0236. (ang.). 
  9. I. Horáček. On the early history of vespertilionid bats in Europe: the Lower Miocene record from the Bohemian Massif. „Lynx”. New series. 32, s. 142, 2001. (ang.). 
  10. R. Rachl, Die Chiroptera (Mammalia) aus den mittelmiozänen Kalken des Nordlinger Rieses (Suddeutschland), „Thesis Doct.”, München: Ludwig-Maximilians. Universität München, 1983, s. 1–284 (niem.).
  11. H. Zapge. Paleptesicus nom. nov. Fur. “Paraptesicus” (Chiroptera) aus der mioznäen Spaltenflülung von Neudorf an der March (CSSR). „Sitzungsberichte der Mathematisch-Naturwissenschaftlichen Klasse, Österreichische Akademie der Wissenschaften”. 6, s. 93, 1970. (ang.). 
  12. M.H. Yoon, T. Kuramoto & T.A. Uchida. Studies of Middle Pleistocene bats including Pleistomyotis gen. et sp. nov. and two new extinct Myotis species from the Akiyoshi-dai Plateau. „Bulletin of the Akiyoshi-Dai Museum of Natural History”. 19, s. 17, 1984. (ang.). 
  13. P. Revilliod. Contribution a l’étude des chiroptères des terrains tertiaires. „Abhandlungen der Schweizerischen paläontologischen Gesellschaft”. 45 (3), s. 139, 1922. (fr.).